We moesten er al járen op wachten, maar eindelijk was het weer eens zover: sneeuw in Berlijn! En niet een beetje, nee: hele hopen! Centimeters met sneeuw! Van eind januari tot ver in februari konden we meerdere keren genieten van de uitwerking van een bijna niet bewegend koudefront uit het noorden van Europa. Resultaat: véél sneeuw in Duitsland, en goed koud! Een geweldig moment om er met de camera op uit te gaan en te genieten van een wit besneeuwde stad. In dit artikel laat ik je nog even meegenieten van de sneeuw in Berlijn van winter 2021!
De laatste keer écht veel sneeuw in Berlijn was in de eerste maanden van 2016. Alweer vijf jaar geleden! In mijn fotoserie van toen, winterse dagen in Berlijn, zie je dat het ook toen ongeveer op 10 centimeter hoogte was. En daarna? Warme winters! De winter van 2018 was vervolgens nog wel koud, maar bracht geen sneeuw. We moesten er écht lang op wachten. Dus op moment dat de eerste sneeuwvlokjes vielen, in de laatste dagen van januari, sprintte ik met camera en al de deur uit. Snel! Kijken, foto’s maken en genieten van de knisperende sneeuw onder m’n laarzen. Ik wist toen nog niet dat het daarna ook nog een paar weken ruimschoots zou sneeuwen. Wat een geluk! Foto’s te over dus, en uit al dat materiaal heb ik een fijne selectie voor jullie gemaakt. Heel veel kijkplezier met deze foto’s van sneeuw in Berlijn!
30 januari 2021 – Sneeuw in Berlijn!
Ein-de-lijk! Ik ben nog niet bovengronds gekomen uit de U-bahn, of ik heb mijn camera al in de aanslag. Sneeuw in Berlijn bij de Brandenburger Tor, volgens mij heb ik dat nog niet eerder vastgelegd! Eigenlijk stonden er dit weekend hele andere dingen op het programma, zoals het in elkaar zetten van de pasgeleverde boekenkasten. Maar when nature calls met een hoop sneeuw, dan maak je natuurlijk direct een andere keus! Kees nam de honneurs waar, en ik kon naar buiten!
Vanuit de metro, onder de Tor door en hop, zo ben je in Tiergarten Park! Voor de Brandenburger Tor wordt ondertussen dapper sneeuw geschoven door de medewerkers van de BSR.
Práchtig! Wat genieten om Berlijn eindelijk weer in de sneeuw te mogen zien! 
In het Tiergarten park is niets weggereden door auto’s of gesmolten. Er ligt nog een dikke, verse, krakende sneeuwlaag! 
Overal gezinnetjes druk aan het sneeuwpoppen maken, rennende en spelende kinderen in de weer met de slee… Iedereen is helemaal uitgelaten blij! 
Het is maar goed dat ik in Tiergarten de weg ken. Ook valt het me ineens op hoe mooi de lantaarns hier zijn!
De Fernsehturm is maar een klein beetje zichtbaar en zit ook vol met sneeuw!
Sneeuw in Berlijn – Reichstag
Mijn foto van de maand, wellicht wel een top-10 kandidaat voor 2021. Wat een geweldig zicht op de Reichstag!
Vogels hebben het zwaar als er plotseling zoveel sneeuw valt, want er is ineens weinig tot geen voedsel meer te vinden en het is nog koud ook. Deze bonte kraaien doen hun uiterste best en zijn slim genoeg om rond de bomen naar voedsel te zoeken. Wil je bonte kraaien voeren? Geef ze dan een paar doppinda’s of een stukje appel. Vinden ze heerlijk en ze gaan er beter op dan brood!
Betoverend toch?
Katoenbolletjes!
Knisperend door de nog verse sneeuw, kom ik naast de Reichstag terecht. Overal hobbelen hardlopers door de sneeuw, die net zo schijnen te genieten van ’t heerlijke weer als ik. 
Het klaart zowaar een beetje op! Later in de middag gaat zelfs de zon schijnen en smelt de sneeuw – helaas – binnen no time weg.
8 februari 2021 – Alarmstufe Schnee!
Het is weer zover! Dagenlang heeft het gesneeuwd, maar nu is het eindelijk zover dat het blijft liggen. Een gigantisch koudefront zorgt ervoor dat ook de temperaturen flink onder het nulpunt dalen en dat zorgt voor bijzondere sneeuw!
Want de vlokjes blijven zo goed in hun vorm, dat je de práchtige sterrenvorm van de sneeuw kunt zien! Ik ben deze wandeling op pad met “slechts” mijn mobiele telefoon, dus écht perfect is de foto niet. Maar wat TOF om zo te zien hoe sneeuw eruit ziet! Ik dacht altijd dat getekende sneeuwvlokjes altijd een beetje fantasie was, maar kijk eens aan! Hardstikke echt. Mooi he, moeder natuur!
Het is -9 graden Celcius en het wááit. Hard. Dat maakt de temperatuur gevoelsmatig nog veel kouder, die ligt zo rond -16. Geen probleem, want ik heb een thermolegging en shirt, drie lagen kleding, een thermojas en daaroverheen een hele dikke winterjas aan, én twee mutsen op m’n hoofd. In Berlijn heb ik echt geleerd om me te kleden tegen de kou, ook al vielen de winters de laatste jaren toch echt tegen. Laagjes, laagjes, laagjes. Lopend ga ik onderweg naar Alexanderplatz.
Zelfs de hässliche Laubengangenhäuser zijn een beetje mooier mét sneeuw.
Overal mensen onderweg met de slee. Niet alleen leuk, ook praktisch als je je kinderen van a naar b wil krijgen.
Alexanderplatz in de sneeuw! En omdat het zo koud is, heb ik het plein bijna helemaal voor mezelf. Lang leve de wide angle van mijn iPhone!
Het gaat steeds harder sneeuwen!
Sneeuwpret 2021! Die warme toetjes onder de dikke mutsen vond ik toch best schattig.
Terug in Friedrichshain loop ik nog een paar random hofjes in. Ik heb een zak met vogelvoer gehaald, waarmee ik her en der de vogelvoederplaatsen bijvul. Soort Guerilla-vogelvoer-mevrouw. Het is écht koud mensen, en de manier om warm te blijven voor de vogeltjes is eten.
Uitzicht op Boxhagener Strasse.
Bij de tramhaltes is nog niet eens gestrooid, zo vers is de sneeuw. Het is genieten want iedereen moet zich een beetje behelpen en dat leidt tot leuke situaties.
Wat ligt Intimes er mooi bij zo! Zouden ze over een paar maanden eindelijk weer open kunnen gaan?
10 februari 2021 – Sneeuw in Berlijn Kreuzberg
Het heeft heel even gedooid en daarna weer lekker – veel! – gesneeuwd! Er ligt in totaal bijna 20 centimeter nu, maar de dooi wordt al verwacht. Het lijkt er op dat de laatste échte koude sneeuwdag is aangebroken, dus ik trek er snel nog even uit voor een nieuwe fotowandeling. Ik start in ons afgebladderde Oost-Berlijnse hofje.
Ja, daar is ie al, de grote koperen ploert! Wel lekker, zo’n zonnetje op je gezicht. Blij dat ik zo snugger was m’n gezicht met zonnebrandcreme in te smeren! 
Ik ben nog geen vijf minuten onderweg, en ik heb nu al spijt van m’n dikke winterjas. Het is maar -1, geen -9. Dus mijn winterjas is te warm. Voor -1 heb ik een ándere winterjas. Misschien moet ik ooit nog eens een blogje tikken over al die verschillende jassen die je nodig hebt voor ’t Berlijnse weer. Ik denk dat ik zeker zes verschillende jassen heb.
Lekker zonnetje hoor!
Een van de laatste gebouwen in de Boxhagener Kiez dat nog niet is opgeknapt. Ik weet er nog maar drie :-(
Op het RAW is het één grote kinderspeeltuin. Ook leuk, dat de kleintjes daar eindelijk eens hun lol op kunnen in plaats van volwassenen! 
Nog altijd een oorverdovende stilte heerst hier.
Warschauer Strasse. De doorgaande trein achterin de foto heeft zelfs een enorme spray van sneeuw achter zich!
Het mooiste uitzicht vanaf Jannowitzbrücke station. Op naar Kreuzberg, met een paar haltes U-bahn.
Vanaf Kotti loop ik richting het zuiden, naar de Fraenkelufer.
Het Landwehrkanal is niet alleen volledig dichtgevroren, maar ook volledig besneeuwd. Als er íets gevaarlijk is, dan is het wel dichtbesneeuwd ijs. De verradelijkheid ervan vind ik dan wel weer prachtig mooi om te zien. Zo enorm helder wit, de overgang tussen het besneeuwde ijs en de kant is vrijwel onzichtbaar. 
Idyllisch stukje Berlijn, de Fraenkelufer. Ooit een krakersbolwerk, nu sfeervol. Met bankjes enzo.
Rust en een paar eendjesvoerders bij de Admiralbrücke.
Op normale zonnige dagen was het hier propvol geweest. Ik kan er nog altijd niet aan wennen dat Berlijn her en der zo leeg is.
Inmiddels ben ik een stukje verder en in de Bergmannstrasse aangekomen. Ik spot een sneeuwpop! Met armen! 
Zon en sneeuw in Berlijn. Ik ben even heel gelukkig!
Prachtig pand in de mooie Friesenstrasse in Kreuzberg. Niet alleen een mooie straat vanwege de naam (vernoemd naar Friedrich Friesen, oprichter van de Duitse turnbeweging in 1800-zoveel, niet naar de Friezen uit het noorden van Nederland, helaas), maar ook vanwege de schilderachtig mooie panden. Het is nu ook flink aan het dooien, alle sneeuw die niet hard is aangestampt verandert in rap tempo in drab. In het Duits noemen we dat ook wel ‘schneematsj’.
Een urinoir! Een echte, gelukkig origineel behouden. De bijnaam voor zo’n ‘urinal’ is in Berlijn ook wel ‘café Achteck’. ‘Ik moet even naar café Achteck’ klikt natuurlijk ook een stuk leuker dan ‘ik moet naar de wc’! Ooit waren er ruim 140 van dit soort openbare toiletten in Berlijn, allemaal neergezet rond 1900. Tegenwoordig zijn er nog maar een dozijn van over.
Ja, leuk buurtje! Lang geleden dat ik hier voor ’t laatst was!
En weer is een fijne sneeuwwandeling tot een einde gekomen, hier hop ik snel in de U6. Op naar huis, het is té warm en zonnig hoor!
12 februari 2021 – Het laatste beetje sneeuw in Berlijn
Een zonnige dag! Bijna alle sneeuw verdwenen, in elk geval in de binnenstad. Ik vind van mezelf dat als de zon schijnt, dat ik dan toch echt moet proberen om naar buiten te gaan. Tegelijkertijd moet ik een digitale rondleiding voorbereiden. Hup d’r uit!
Hallo mooie Kollwitzkiez!
Het grappige aan Berlijners is dat ze die eerste dagen helemaal gek zijn van sneeuw. Sleetje rijden, sneeuwpoppen, alles leuk en alles tof. Een paar dagen later zijn ze het al beu en beginnen ze te klagen. De vrolijkheid die dan op straat komt als de zon begint te schijnen, de temperatuur boven nul is en de sneeuw smelt, is bijna lachwekkend!
Dunckerstrasse.
Vers werk van El Bocho.
In de zon is ’t goed warm, in de schaduw nog flink koud! ’s Nachts vriest het zelfs nog flink! Her en der aan de gevels hangen dan ook prachtige ijspegels van bevroren smeltwater.
De post wordt nog rondgebracht.
Sleetje rijden gaat echter niet echt meer.
Ik steek de Ostseestrasse over richting Weissensee. De felgele trams staan prachtig zo in het witte landschap!
Pistoriusstrasse in Weissensee.
Waar nog wel heerlijk veel sneeuw ligt, is op de begraafplaatsen! Zoals deze grote evangelische begraafplaats in Weissensee. Naast de sporen van mensen en hun fietsen, zie je ook overal sporen in de sneeuw van konijnen en reeën.
Het Georgen-Parochial Friedhof, vroeger ook wel Georgenfriedhof genoemd, is met alle sneeuw werkelijk een plaatje. Een prachtige begraafplaats uit 1814, met sinds 2014 (200 jaar na opening) een apart gedeelte waar uitsluitend lesbiennes worden begraven om zo ook ‘damesliefde een gezicht te geven’.
Schattige konijnenhopjes.
De sneeuw is hard bevroren en sneeuwballen maken lukt niet meer. Eigenlijk een soort ijsconfetti!
Ondanks de hoge temperaturen boven nul, hebben de eerste mensen zich op het dikbevroren ijs gewaagd.
Wat een prachtige middag!
Ook op de Weissensee wordt driftig geschaatst. Ik sta druk met mezelf te overleggen of ik via het ijs naar de overzijde wil. Maar in m’n achterhoofd hoor ik nog de vader van een klasgenootje van vroeger zeggen: “as it boppe nul is, kinst net mear op it iis“. Fries voor ‘als het boven nul is, kun je niet meer op het ijs’. Ik luister maar braaf. De kranten staan ook bol van de mensen die massaal in de Berlijnse wateren door het ijs zakken, en het is me als Fries toch teveel de eer te na om daar eentje van te zijn.
Eindelijk een locatie in Weissensee die ook echt is gebruikt voor de televisieserie Weissensee. Herkennen jullie deze plek? 
Wieeeeeeee! Heerlijk sleeën en zwieren in het Park am Weissensee. Bij ondergaande zon wordt er nog uitgebreid gespeeld en gedaan. Ik heb weer een zalige wandeling van bijna tien kilometer gemaakt, en stap in de tram naar huis. Was dit mijn allerlaatste sneeuwwandeling in Berlijn dit jaar?
Hönow 13 februari – Sneeuw buiten Berlijn!
Het is zaterdag en na een dag hard werken in huis, besluiten we toch nog even naar buiten te gaan. In de binnenstad is alle sneeuw nu echt gesmolten of weggeveegd, en dus is het druk op straat. Wij hoppen de U-bahn in en rijden helemaal naar het noord-oostelijke eindpuntje van de U5, Hönow! Op de kaart had ik gespot dat hier een wandelgebied was, dus op ontdekkingstocht!
En wat blijkt: het is een heerlijk buitengebied! Rustig, vol met vrolijk kwetterende vogels en wild. We zien talloze sporen van konijnen, reeën, everzwijnen en heel misschien wel een mega pootafdruk van een wolf, zo groot als mijn hand. In sneeuw ontdek ik ook nog een afdruk van een roofvogel die zijn proof vanonder de sneeuw wilde pakken. Wat zalig!
Oh. Daar kwamen we net vandaan. Sorry!
We hebben thee mee in een thermosfles, ik heb dit keer precies de goede winterjas en de juiste hoeveelheid laagjes aan. Buiten zijn, écht even in de natuur, het doet me goed. Van alle sneeuwwandelingen vind ik deze misschien wel de mooiste. Dat Kees mee is, helpt natuurlijk ook!
Buiten Berlijn is het behoorlijk kouder, en er wordt op alle meertjes en vennetjes dan ook nog druk geschaatst en geijshockeyd. Ik geniet vooral van de prachtige winterse luchten en kleuren!
Hönow blijkt een schattige dorpskern te hebben, mét een heel oud kerkje, gebouwd in 1320(!) Hier kom ik zeker nog een keertje terug, want dit ruikt naar meer! 
Ja, sneeuw maakt mij érg blij en gelukkig zoals je ziet! Ik heb genoten van de vele wandelingen, het fotograferen en het buitenzijn. Er kwam een soort zorgeloosheid vrij, die ik al een tijd niet meer zo had gevoeld en dat deed werkelijk enorm goed! Voor ’t eerst in vijf jaar weer eens sneeuw, wauw. Ik geloof dat ik er écht meer dan gebruik van heb gemaakt. Wat was het fijn! Inmiddels is het weer omgeslagen, de temperatuur gestegen en hangt de lente in de lucht. Ik heb spontaan zin gekregen in de lente, maar hopelijk hoef ik niet nog eens vijf jaar te wachten op de volgende sneeuw!
Dankjewel voor ’t lezen en kijken, ik hoop dat je net zo hebt genoten als ik!
Liefs uit Berlijn,
Emma.
Heerlijke plaatjes! Sneeuw en zon is echt de allermooiste combinatie.
Hoi Emma , je nieuwsbrief bevat geen foto’s van de sneeuw , alleen blanco vlakken .
groet , Cees .
Hoi Cees! Dankjewel voor ’t melden, er was aan onze kant iets mis gegaan! Het probleem is inmiddels opgelost en je zou het artikel nu weer in volle glorie moeten kunnen bekijken! Groetjes!
Hallo Emma , Bedankt .Zien nu wel hoe mooi Berlijn is met de sneeuw .
hopelijk is het reizen naar deze stad straks weer mogelijk zonder al de beperkingen.
groet , Cees .
Graag gedaan hoor Cees! En ik hoop het ook!