Blog met Berlijntips, handige info en boeiende verhalen over Berlijn

Home » Lange Berlijnverhalen

Lange Berlijnverhalen

Soms verdient een bepaald onderwerp een langer artikel dan gewoonlijk. Omdat het nu eenmaal een erg ingewikkeld verhaal is, of omdat er zoveel mooie dingen over te vertellen zijn. Af en toe schrijf ik daarom een lang Berlijnverhaal en deze kun je allemaal terugvinden op deze categoriepagina.

Tweeduizendentwintig. Voor ons allemaal was 2020 een ongelooflijk raar en heftig jaar. Zoals jullie weten heb ik hier in Berlijn niet bij de pakken neergezeten en lukte het om een draai te maken en een andere weg in te slaan. Maar dit jaar was nog veel meer dan heel hard werken. Het was een jaar met hoogtepunten én diepe dalen. Met vreselijk veel zorgen maar ook momenten van rust, ontspanning en geluk. In dit jaaroverzicht staan 120 foto’s. Van elke maand zocht ik tien favoriete foto’s uit, die een beetje een beeld geven van wat ik allemaal heb gedaan dit jaar. Een ander jaaroverzicht dan anders, maar hopelijk niet minder leuk. Veel kijk- en leesplezier!

Eigenlijk weet ik niet precies hoe ik deze blog anders kan beginnen dan met de bekende uitsmijter “goh wat vliegt de tijd”. Ik weet het, het is een absoluut cliché maar wat is het tegelijkertijd waar. Want, vandaag, 1 juli 2017, wonen Kees en ik alweer vier jaar in Berlijn. Zoals elk jaar kijk ik terug op de afgelopen jaren en schrijf ik een persoonlijke blog. Dit keer krijg je vier x vier Berlijn van mij!

Diep in het zuid-oosten van Berlijn ligt een bijzondere woonwijk met een heel verhaal. Gropiusstadt is een grote sociale woonwijk die in de jaren ’60 in het voormalige West-Berlijn uit de grond gestampt werd. Een groot sociaal project dat in de eerste jaren geweldig uitpakte maar in de jaren ’70 al snel afgleed tot achterstandsbuurt. Na de publicatie van het boek ‘Wir Kinder vom Bahnhof Zoo’, kreeg de wijk helemaal een slechte reputatie. Inmiddels zijn we jaren verder maar staat Gropiusstadt nog steeds bekend als ’the dodgy end’ van Berlijn. Na al die tijd, klopt dat wel? Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, tijd om er te gaan kijken!

De echte filmgekken hebben ongetwijfeld gehoord dat Steven Spielberg in 2014 aan een nieuwe film werkte, die deels in Berlijn werd opgenomen. De film ‘Bridge of Spies’ gaat over de allereerste spionnenuitwisseling op de Glienicker Brücke, tussen de Amerikanen en de Sovjets, begin jaren ’60. Gelegen op de grens tussen West-Berlijn en de DDR, werd deze spionnenbrug een symbool van de Koude Oorlog. De Amerikanen en Oost-Duitsers/Sovjets wisselden een aantal keren elkaars krijgsgevangenen uit, nadat spionnencovers waren opgeblazen. Maar hoe kwam het nou dat uitgerekend deze brug ineens zo belangrijk werd? Wie waren de spionnen die werden uitgewisseld? En waarom is de brug in twee verschillende kleuren geschilderd? Dat en nog veel meer, lees je in deze blog.

Midden in een woonwijk in voormalig Oost-Berlijn, was een groot gebied hermetisch afgesloten voor nieuwsgierige blikken. De Stasigevangenis in Berlijn Hohenschönhausen was een van de zwaarst bewaakte gebouwen in Berlijn en niet voor niets. Bijna veertig jaar lang werden hier duizenden politieke gevangenen opgesloten, urenlang verhoord en zowel lichamelijk als geestelijk gemarteld. Sinds 1994 is de Stasigevangenis zowel een monument voor slachtoffers van de communistische onderdrukking in Duitsland, als een museum en documentatiecentrum. Ik bezocht de gevangenis een tijdje geleden en was erg onder de indruk van de heftige verhalen over de methodes, die de Stasi gebruikte om mensen te laten praten, of onder druk te zetten.

Het is een heerlijk tripje naar Park Sanssouci in Potsdam. Even Berlijn uit, even geen grote stad en vooral veel rust, stilte en groen. Als je daar zo af en toe behoefte aan hebt, dan is een dagje Sanssouci bezoeken precies wat je zoekt. Een gigantisch groot en prachtig park, vol mooie paleizen, tempeltjes en theehuizen. Voorzie jezelf van wat fijne versnaperingen of misschien zelfs een picknickmand, een lekker leesboek en je hebt een heerlijk dagje in the country side voor de boeg!

Ooit was het een van de grootste gebouwen ter wereld. Ooit internationale luchthaven, ooit deels schuilkelder, ooit een spil in een enorm conflict tussen Oost en West. Het luchthavengebouw op vliegveld Berlijn Tempelhof heeft behoorlijk wat geschiedenis meegemaakt voor het uiteindelijk in 2008 werd gesloten. Tegenwoordig is het gebouw niet meer vrij toegankelijk, maar kun je wel mee met tours door het gebouw. Samen met een hele grote groep Nederlanders kreeg ik een rondleiding van de ervaren gids Hans Boekhorst, die ons in ruim drie uur Weltflughafen Tempelhof liet zien. In deze long read lees je alles over de geschiedenis van dit bijzondere gebouw en neem ik je aan de hand van mijn foto’s mee op tour.

Waar Kreuzberg en Neukölln de grote hippe trekpleisters zijn en Charlottenburg de chique wijk bekend om de Ku’damm, blijft Schöneberg nog een beetje achter. Totaal onterecht, zo blijkt na een prachtige wandeling door deze mooie en diverse wijk. Waar Nollendorfplatz bekent staat om de gayscene en Bulöwstrasse/Winterfeldplatz een wat meer grungy kant van de wijk vertegenwoordigen, is de Akazienkiez de kleine parel in het midden van Schöneberg. Getriggerd door het feit dat niemand me eigenlijk kon vertellen wat daar nou te doen was, maar dat iedereen wel een keer had gehoord dat het prachtig moest zijn, stapte ik de S-bahn in. Op naar de Akazienkiez in het Berlijnse Schöneberg!

Hij wordt ook wel de hondenkop genoemd en in een uurtje leg je er 37,5 kilometer over af. Over de Berlijnse Ringbahn worden dagelijks zo’n 400.000 forensen, toeristen en een occasional dakloze vervoerd. In deze long read lees je alles over de Ringbahn en neem ik je mee tijdens mijn ritje langs alle stations. Einsteigen bitte!