Geschiedenis

Een bezoek aan Berlijn is niet compleet zonder een bezoek aan de Hackesche Höfe. De prachtige Jugendstil-gevels en unieke sfeer horen echt bij Berlijn en zijn de moeite waard om te bekijken. Dwaal hier door de mooie hofjes, bekijk de leuke winkeltjes en boetiekjes of drink een kopje koffie. Centraal gelegen in Berlijn Mitte aan de Hackescher Markt, is de Hackesche Höfe in Berlijn echt een must om te zien.

Het gebeurt elke avond in de zomermaanden. Hordes mensen spoeden zich vlak voor zonsondergang naar de Reichstag. Sommigen dragen een picnikmand en een deken, …

Het hart van Berlijn slaat dag en nacht. Overdag zijn Späti’s vooral prettig voor dat ene boodschapje, ‘s nachts is het de makkelijkste én goedkoopste optie voor alcohol-to-go. Berlijn is niet voor te stellen zonder de bontgekleurde, druk gevulde en soms zeer lawaaierige spätverkauf-winkels, die in de volksmond ook wel liefdevol späti’s genoemd worden. Hoewel deze zogenoemde Späti’s overal in Berlijn te vinden zijn, worden ze toch met sluiting bedreigd. Hoe zit dat precies? En waar komen späti’s eigenlijk vandaan? En waar moet je op letten om een goede van een slechte späti te kunnen onderscheiden? Dit en meer lees je allemaal in dit artikel!

Velen van ons weten dat in de Genslerstrasse in Berlijn Hohenschönhausen de Stasigevangenis stond. Een gruwelijke plaats waar DDR-burgers door de Stasi lang werden vastgehouden en geestelijk gefolterd. Inmiddels weten we dat de Stasi nog veel meer rare dingen deed op dat gebied. Want niet alleen was er een gevangenis, er was ook een gevangenisziekenhuis. Uniek in de DDR, en op geen enkele kaart terug te vinden. Hier werden mensen behandeld aan schotwonden, na een hongerstaking of psychose. Maar ook werden ze hier verhoord, zelfs vaak aan het bed. Ik bracht een bezoek aan dit Stasiziekenhuis.

Het Festival of Lights is een vaste prik aan het begin van de herfst in oktober. Echter omdat het festival jaarlijks duizenden mensen trekt, had ik aangenomen dat het met zoveel drukte niet door zou gaan… toch? Kennelijk had ik het mis! Want zelfs de organisatie bleef maar herhalen: het gaat door. En jawel hoor, op vrijdag 11 september gingen inderdaad ’s avonds om 20 uur de lichten aan in heel Berlijn! Een korte fotoimpressie.

Wie denkt dat we inmiddels, 75 jaar na de bevrijding van Auschwitz-Birkenau wel alle verhalen over het concentratie- en vernietigingskamp kennen, heeft het goed mis. Nog altijd komen nieuwe verhalen naar buiten, van mensen die al die jaren niet durfden te vertellen, of omdat er niet naar ze geluisterd werd. Een van hen is holocaust-overlevende Sheindi Ehrenwald uit Jerusalem. Jaren heeft ze niet durven spreken over wat haar in de oorlog overkwam. Maar in 2019 durft ze het toch aan om haar dagboek, dat ze zelfs tijdens haar verblijf in Auschwitz verborgen wist te houden, naar buiten te brengen. Momenteel zijn er delen van te zien in het Duits Historisch Museum in Berlijn.

In de aanloop naar 30 jaar Mauerfall, verschijnen tussen 28 oktober en 10 november dagelijks nieuwe verhalen online. Dit muurverhaal komt van Arie van Tiggelen. Met een groep van 45 leerlingen gaat hij op weg naar Berlijn, op werkweek. Het is november ’89 en er staan allerlei leuke dingen op het programma, waaronder een bezoek aan Berlijn op de donderdag. Die donderdag is 9 november 1989.

In de aanloop naar 30 jaar Mauerfall, verschijnen tussen 28 oktober en 10 november dagelijks nieuwe verhalen online. Ons alweer twaalfde verhaal bestaat uit een tweede artikel vol met korte verhalen, bijzondere ervaringen en mooie anekdotes. Alle verhalen komen van Nederlanders die Berlijn hebben bezocht voor, of net na de val van de Berlijnse muur.

Verhaal tien komt van Berlijngek Lode Anseel. Deze vriendelijke Vlaming is behoorlijk geobsedeerd door alles wat met Berlijn en de DDR te maken heeft. Voor deze serie deelt hij zijn verhaal over zijn allereerste reis naar Berlijn in 1977; een reis die ervoor zou zorgen dat hij nog in de stad vaak terug zou komen.