Als je me volgt via social media, is het je niet ontgaan: afgelopen week was het Berlin Art Week! Met talloze openingen van nieuwe exposities in bijzondere galeries, lezingen, tours en een grote kunstbeurs in Station Berlin als centraal punt, was het een bijzondere, gave en bovenal kunstzinnige week. In deze blog neem ik je mee op galerietour en maken we een rondje langs mijn persoonlijke highlights van Art Berlin Contemporary, een van de hoofdonderdelen van de Art Week in Berlijn.
Gallery Night – op tour langs de Berlijnse kunstgalerijen
Onder leiding van de leuke en energieke kunsthistorica Laurelien, ging ik mee op galerietour door Berlijn. Leuker kon ik de Berlin Art Week niet beginnen, want op deze eerste avond waren alle deelnemende Berlijnse galeries en expositieruimtes tot laat geopend. Samen met een groepje andere Nederlandstaligen gingen we op pad door een druilerig Berlijn, om meer te leren over de galeries in Berlijn en natuurlijk kunst in het algemeen. Ik zal vooraf maar direct bekennen dat ik geen kunstkenner ben en al helemaal van hedendaagse kunst echt GEEN kaas heb gegeten. Zo heb ik een aantal keren clueless naar een beeld of video staan kijken, waar ik pas na het lezen van de bijbehorende informatie enige duidelijkheid uit kon halen. En soms ook helemaal niet. Kortom, hou je vast voor een ritje langs een boel interessante kunstwerken!
We begonnen bij Galerie Thomas Schulte, waar een performance van de artiest Michael Muller (niet de burgemeester!) aan de gang was. Laurelien gaf ons nog snel wat inleiding, voor we de schoenen uit trokken en in haarfijn zand stonden te kijken naar een bijzonder tafereel met (half-) naakte mensen, die in een trance leken te zijn. Performance art is geen écht optreden en het is geen stijve kunstvorm waar je na twee minuten op uitgekeken bent. Het is kunst in beweging, vaak in samenhang met de bezoekers en omgeving. Super gaaf!
De act heette Zweite kleine Probe für Nietzsches Geburtstagsparty 2313 en was alleen deze avond te bekijken. Door de sitar-muziek hing er een heel bijzonder, bijna meditatief sfeertje. Ik had nog nooit zoiets gezien en ook helemaal niet verwacht tijdens een galerie-tour. Bijzonder dus!
Overigens is de Thomas Schulte galerie een van de bekendste kunstgaleries van Berlijn op het gebied van hedendaagse kunst, en absoluut de moeite waard om eens te bezoeken. Ze houden ervan om bijzondere werken te tonen, waar niet elke galerie zich aan zou wagen.
Galerie Thomas Schulte
Charlottenstrasse 24, Mitte.
Wat wil jij dat er met je social media en email gebeurt als je komt te overlijden? Die vraag staat centraal bij de expositie ‘Delethe’ in de galerie Alexander Levy. Kunstenaar Nik Nowak, advocaat Philipp Brandt en curator Peter Lang organiseerden samen dit werk, waarbij de advocaat het mogelijk maakte om daadwerkelijk een rechtsgeldig document te creëren, waarop je bepaalt wat er met je Facebook, Gmail, Twitter of Flickr accounts moet gebeuren. Een interessante vraag, die me deed beseffen hoe gigantisch groot de impact van internet op ons leven is.
Laurelien vertelt nog een aantal leuke details over hoe de kunstwerken die we zien, zijn gemaakt en welke technieken daarbij gebruikt zijn. Zo vertelt ze ons ook over een kunstenaar die naar de jungle ging, een heel stuk bos wit schilderde, om vervolgens alles weer terug te schilderen in de originele kleuren. Daar maakte hij een foto van. Op het eerste gezicht vraag je je af: welke mafketel hangt er nu een foto van een stuk jungle in een galerie? Tot je weet dat alle takken, bladeren en stenen wit zijn geschilderd en daarna groen, bruin of geel overgeschilderd, zodat het weer net echt lijkt. Tja…
‘Delethe’ is nog tot en met 17 oktober 2015 te bekijken in de Alexander Levy Galerie.
Galerie Alexander Levy
Rudi Dutschke Strasse 26, Kreuzberg.
Op naar de volgende galerie! Midden in een ietwat grauw deel van Kreuzberg vol schimmige winkeltjes, zit de ietwat chique galerie Carlier en Gebauer. Hier heeft Laure Prouvost haar installatie ‘dear dirty dark drink drift down deep droll (in der dole)’, bestaande uit twee deuren in de vorm van boekenkasten, die door een donkere gang leiden tot een even zo donkere ruimte, waar een video wordt afgespeeld. Die video is het centrale element van de expositie en is een verbeelding van een fantasie en erotisch verlangen dat de kunstenaar wilde uiten. De video zelf spreekt me niet zo heel erg aan, maar het totaalplaatje en de beleving eromheen vind ik gaaf.
Een ander werk van Prouvost in de galerie is een groot wandtapijt, in een drieluik. Het deed me direct denken aan de grote drieluiken van mijn favoriete schilder Jeroen Bosch en de chaos van een boerenschilderij van Pieter Brueghel. Het geweven wandtapijt is een samengestelde chaos van een dinerfeestje, voorzien van allerlei herinneringen, bizarre momentopnamen, met hier en daar een kat. Ik wist niet zo heel erg goed wat ik er nou mee moest, om eerlijk te zijn.
Het werk van Prouvost is nog tot en met 28 oktober te bekijken.
Carlier | Gebauer
Markgrafenstrasse 67, Kreuzberg.
Wat zou er gebeuren als je een schets maakt die nergens op is gebaseerd, en die schets van 2D tot 3D tot leven brengt? Dit is wat Timo Nasseri deed met zijn expositie van ‘nine firmaments‘ bij Galerie Schleicher/Lange. Zijn kunst gaat over het verschil tussen 2D en 3D, hoe je anders interpreteert en welke informatie je wint of verliest bij de overgang van 2 naar 3D en andersom. Een interessant vraagstuk, waarbij de gecreëerde elementen precies laten zien hoe gaaf het is als een tekening op papier werkelijkheid wordt.
Het werk van Nasseri en zijn ‘nine firmaments‘, is nog te bekijken tot en met 31 oktober 2015.
Galerie Schleicher/Lange
Markgrafenstrasse 68, Kreuzberg.
Alweer de laatste stop van de Galerie tour van Laureline! En wat mij betreft een grote klapper. In een kerk van ruw beton aan de Alexandrinenstrasse is tegenwoordig de König Galerie gevestigd. Met de prachtige en symbolische expositie ‘The Pale Fox‘ van kunstenaresse Camille Henrot, kwam er een eind aan onze tour door kunstig-Berlijn. Ik vond het erg gaaf om meer te leren over galeries in Berlijn en moderne kunst over het algemeen. Ik ben nu een stuk minder huiverig om gewoon een interessante galerie binnen te wandelen en bovendien helemaal in de kunststemming voor de rest van de week. Dus mocht je dit lezen Laureline, dankjewel!
ABC – Art Berlin Contemporary
Bij elke Berlin Art Week zijn er natuurlijk gigantisch veel galerijen en musea met leuke, mooie en interessante exposities. Maar ook is er een kunstbeurs, die het centrale hart van de Berlin Art Week vormt. Dit jaar was die kunstbeurs in Station Berlin, bij Gleisdreieck. 105 Gallerijen zonden 105 kunstwerken naar de beurs, waardoor je een bijzondere samenstelling van bijzondere kunst kreeg. Ik betaalde de (in mijn ogen ietwat overdreven) entree van 20 euro, om het beste, mooiste, gekste en meest interessante werk van galerijen van over de hele wereld te bekijken.
Kunst met letters. Als liefhebber van kranten, typografie en tekst in general, ben ik hier al snel nieuwsgierig naar.
We zien heel veel verschillende soorten kunst. Kunst die zo abstract is dat je je fantasie vol op de loopt kunt laten gaan, maar ook kunst die refereert aan de actualiteit, zoals op onderstaande foto. Dit werk van Felix Droese maakte behoorlijk wat indruk, zeker toen ik de titel zag en begreep waar het over ging: ‘Reise ins Glück” (Reis naar het geluk). Ondanks het feit dat Droese deze papieruitsnede al in 1992 maakte, is het onderwerp actueler dan ooit.
De uitleg bij dit schilderij ontging me dan weer volledig, maar ik merkte dat ik vanalles kon bedenken bij al die gekleurde vlakken.
Heel mooi vond ik deze los in de ruimte hangende raamwerken, met gave schilderingen erop. Mooie kleurenvlakken en doordat je eromheen kon lopen én doorheen kijken, een heel tof werk. Misschien wel iets te simpel. Maar ook dat is kunst, toch?
Een van de allergaafste werken vond ik dit interview, uitgewerkt op een grote witte wand. Een interview met een anonieme piloot die voor AirCanada vloog. De vraagsteller stelt de meest botte, simpele vragen, waar je het antwoord ongetwijfeld altijd al op hebt willen weten. Ik heb nog nooit een interview in zo’n kunstvorm gezien maar vond het ontzettend grappig gedaan.
Opgetrokken wenkbrauwen, maar ook veel ‘ooh’ en ‘aaah’, bij dit staaltje performance art. Met behulp van hele hete lampen liet de artiest een blok kaarsvet en een blok diepgevroren ijs smelten, waardoor het kaarsvet en smeltwater in elkaar liep. Het lag te bubbelen en koken op de tafel en het kaarsvet liep in straaltjes van tafel. Grappig dat ook zulke kunst aanwezig mocht zijn en dat er dus niet alleen beeldende kunst te zien was. Eigenlijk voor elk wat wils.
Tijd voor een pauze! De Berlijnse streetfood organisatie ‘Berlin Bite Club’, organiseerde een bescheiden foodmarkt op locatie, met onder andere Neta, Mogg & Melzer en ook Chutnify. Bij de laatste koos ik een overheerlijke chicken biryani, die niet alleen erg smaakvol maar ook flink pittig was. Zo heet had ik het nog niet eerder gegeten in Berlijn, heerlijk!
Na een pauze en even uitpuffen van zoveel te zien, te doen en te bekijken, pakken we de draad weer op. Ik kan je nu al verklappen dat het bij lange na niet lukte om alle 105 werken te bekijken, zo onwijs veel is er te zien. Ik neem je in de volgende foto’s in vogelvlucht mee langs een paar werken die ik grappig, mooi of interessant vond!
Dit werk van Ai Weiwei, Iron Grass, maakte indruk. Ik had nog nooit een werk van hem bekeken maar wel zoveel over hem gehoord, dat ik blij was dat dit kunstwerk het hart van de zaal vormde. Gras lijkt een saai iets, maar omdat het overal groeit, door de meest bizarre oppervlaktes en op de droogste stukken land, fascineerde het Ai Weiwei, die van platinum en metaal op hexagonale bases, dit grasveld creëerde.
Check het werk van de artiest Marius Bercea eens, als je ook van de kunst van het weglaten houdt.
‘What happend happend, let it be. What happens is the thing to see. He thinks he’s lost in nothingness but there was too much he compressed”
Wat een gave kleurenexplosie! Het lijkt een schilderij, maar is een geweven tapijt!
Tegen de tijd dat ik bij dit kunstwerk aankwam, werden we al eigenlijk de zaal uitgeveegd. De sluitingstijd was al even voorbij en we hadden aan ruim 2,5 uur gewoon niet genoeg tijd om alles op het gemakje te bekijken. Best jammer dus, maar wat was het gaaf! Ook dit kunstwerk, twee verzilverde vaatdoekjes en een pingpongbatje met twee balletjes… Ik moest er zo om lachen!
ABC was een bijzonder gave en interessante kunstbeurs en na het bekijken van al die bijzondere kunstwerken, heb ik besloten dat ik ook volgend jaar zeker weer wil gaan! Ik ben geen artsy-type dat zich een heel jaar onderdompelt in de Berlijnse kunst-scene maar zo af en toe een galerie inlopen om te kijken wat er te zien is, zal ik zeker vaker gaan doen. Wat dat betreft vond ik het een hele leuke eerste kennismaking! Gelukkig komt de Berlin Art Week volgend jaar voor de vijfde keer terug, als het goed is weer in september.
Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat het een ietwat rommelige blog is geworden, maar ik wilde graag een impressie geven van wat er allemaal te zien en te doen is tijdens zo’n Berlin Art Week. Wie weet inspireert het je om volgend jaar zelf ook te gaan, een Art Week bij jou in de buurt te bezoeken of zelf iets tofs te maken. Wie weet!
Heb jij ook de Berlin Art Week bezocht? Of een favoriete galerie in Berlijn? Ik ben benieuwd naar je reactie!
