April april… Doet wat ‘ie wil! Zo, daar zijn we dan weer met een nieuwe editie van Berlijn in plaatjes! Nummero 39 alweer, wauw! In dit fotodagboek neem ik je mee naar een Berlijn dat langzaam maar zeker uit haar winterslaap ontwaakt. Er is zonneschijn, bloesem maar ook nog een bak sneeuw en kou; echt lekker weer wilde het niet worden. Het zijn weer ongelooflijk veel foto’s, dus grijp snel een kop thee en ga er maar goed voor zitten: we gaan terugkijken op April 2021! Veel leesplezier!
Vier dagen per week fiets ik de Elsenbrücke* over naar Treptow, om t werken. Het zijn hele lange werkdagen en buiten het werk om ben ik vooral héél erg moe en werk ik aan de leuke dingen voor m’n Patreon. Maar het doet goed om weer actief te zijn en mensen te zien en spreken. Ik geniet dagelijks van het uitzicht vanaf de brug, hoewel begin april ineens een grote zware mistwolk over Berlijn hangt. Zelfs de Fernsehturm is verdwenen!
*halve Elsenbrücke, want de brug is voor de helft afgebroken.
Weer een dag tussen de plantjes!
Op de dagen dat ik níet werk, probeer ik met Kees wat tijd door te brengen. Sinds maart 2020 was er eigenlijk geen dag dat we niet beide thuis waren, dus het was voor ons beide toch wel weer even wennen dat ik ineens zoveel weg was. Kees is daarom zo lief om mee te gaan wandelen met zonsopgang op een mooi zondagochtend, en we starten de dag bij Eberswalder Strasse.
Het is toch altijd een beetje proberen uit te vissen hoe de zon nou precies valt, maar wat een mooie lucht al!
Zoef!
Ik mis precies een dramatische zonsopgang, maar ook dat hoort erbij. Wel spot ik dit prachtige kijkje op de Fernsehturm mét de maan nog zichtbaar. 
Dit stukje Berlijn is eigenlijk altijd leuk, maar op deze vroege april-ochtend – en midden in de lock down – toch wel écht bijzonder.
We wandelen verder en nemen een kijkje bij de allereerste bloesem bij het Mauerpark. Kees maakt deze foto van ondergetekende in actie! 
Dit is de foto die ik op precies dat moment nam:
In de Schwedter Strasse is het volop feest! De ochtendzon verlicht maar een deel van de bloesem, maar mooi is het wel.
Sakurabloesem in Berlijn; het verveelt echt nooit.
We wandelen verder, over Schwedter Steg. De zon doet inmiddels flink haar best!
Ook is te zien dat eindelijk alle bomen en struiken beginnen uit te lopen. Wát een late lente in vergelijking met andere jaren zeg!
Berlin classic!
We besluiten weer eens een andere route dan normaal te lopen en gaan richting Gesundbrunnen. Hier staat een prachtig oude brug, die regelmatig in films wordt gebruikt. De Swinemünder Brücke stamt uit 1905 en is een officiele monumentale brug.
Oja, het is bijna pasen!
We wandelen door het Humboldthain Park, waar we een hoop eekhoorntjes zien. Ik neem een kijkje bij de rosentuin, maar die ligt helemaal overhoop door renovatiewerken. De wandelgang is wél zichtbaar.
Ochtendlicht, wat een genot!
Jullie weten – als je al een tijdje mijn artikelen leest – dat je monumenten en herdenkingsstenen in Berlijn echt op elke straathoek tegen kunt komen. Hier in de Grenzstrasse stuitte ik op een kleine gedenkplaquette, opgedragen aan 20 jonge Poolse meisjes uit Lodz, die op die plek in de nacht van 3 op 4 september 1943 omkwamen bij een luchtbombardement. De vrouwen werkten vlakbij in de AEG fabriek in de Ackerstr. 71-76 als dwangarbeidsters en waren tussen de 14 en 17 jaar. Bijzonder ook dat de gedenksteen al in 2004 was aangelegd, in opdracht van andere vrouwen die bij AEG dwangarbeid moesten verrichten.
In het Parkfriedhof in Marzahn liggen de meisjes begraven.
We wandelen weer verder en puffen even uit in het Invalidenpark, met uitzicht op de Mauerbrunnen en de Fernsehturm, mét bloesem!
De Mauerbrunnen is een grote schulptuur van een in water verzonken muur. Je kunt er bovenop klimmen en naar de top lopen voor een – niet zó heel erg spectaculair – uitzicht, maar de Fernsehturm is ineens wél mooi op de foto te zetten. Het scherpe ochtendlicht maakt het helemaal af!
Hé Robert jonge! Alles goed? Als je eens zou weten wat we allemaal doormaken hier, en hoe vaak je naam genoemd wordt, poe. Je zou het ongetwijfeld rete-boeiend vinden. Je bent natuurlijk ook alweer 111 jaar dood natuurlijk.
Lente!
Fat liberation
Hallo Charité! Sinds ik de prachtige televisieserie over dit legendarische ziekenhuis heb gezien, kijk ik toch met andere ogen naar de campus in Berlijn Mitte. Hopelijk kan ik snel eens een rondje maken, nu is alles nog hermetisch afgesloten.
Zoef!
Hé! De tijdwachters die we kennen van het Festival of Lights! Ze houden nu de wacht in het Parlament der Baumen, een bijzonder monument ter nagedachtenis aan de Berlijnse muur.
Over de Marie-Elisabeth Lüders Steg gaat het naar de overzijde, richting de U5. Wat een lange en mooie wandeling hebben we gemaakt! Berlijn op de vroege ochtend, het blijft een feestje!
Een prachtige paasochtend, mét paasontbijt! We houden het simpel dit jaar; hoogtepunt is een zelfgemaakt suikerbrood.
Gelukt! Dit ga ik zeker nog eens vaker maken, wat onwijs lékker en fluffy suikerbrood!! Wel gebruik ik de volgende keer verse gist en laat ik ‘m nog íetsje langer rijzen. Nomnomnom! Ik heb overigens dit recept gebruikt: laurasbakery.nl/suikerbrood/
Ondanks alle drukte met werk, toch nog tijd gevonden voor paastakken met zelfgeverfde eierschalen.
Wekelijks laat ik me testen op corona, omdat ik in een winkel werk. Het testcentrum zit in Prenzlauer Berg aan de Senefelder Platz, dus loop ik meteen even door de mooie Rykestrasse om ook daar de bloesem vast te leggen.
Op m’n werk heeft ook het roodborstje de lente in de bol. Hij komt graag kijken bij wat ik allemaal doe en kan onwijs mooi zingen.
Buiten is het echter grauw en grijs, wat een prutweer met natte sneeuw! Normaal hadden we de winkel vol gehad, maar met dit weer en ook nog een verplichte negatieve covid-test blijven de klanten helaas weg.
Nood is aan de man, dus onze chef koopt stapels sneltesten in en we bieden alle klanten aan om direct een sneltest op locatie te doen voor €5 euro, zodat ze direct daarna naar binnen kunnen. Het is een heel gedoe, maar ’t werkt wel; de winkel wordt weer bezocht.
Ook een leuke bezoeker in het tuincentrum is deze koddige wasbeer! Wasberen komen veel voor in Berlijn, maar in al die jaren had ik er nog nooit eentje in het wild gezien. Het zijn al sinds ik heel klein was mijn lievelingsdieren en ik ben dan ook helemaal door het dolle dat deze – helaas niet zo fit uitziende – wasbeer tijdelijk op bezoek is.
Zo, weer een werkweek overleefd! Ik merk dat het er in begint te hakken; lange werkdagen van 11(!) uur en dat vier dagen in de week! Het was niet helemaal wat ik van te voren had bedacht, maar de dagen vliegen zo voorbij. Kees en ik besluiten weer een stukje te gaan wandelen in Schöneberg en stappen via het Ersatzverkehr bij Hallesches Tor weer op de U1. Op de lantaarnpaal zit een stikker met ‘2021 wird super’. Ik hóóp het.
De tegeltjes van Kurfürstenstrasse blijven bijzonder en zijn nu éxtra mooi sinds de Bahnhof gerenoveerd is.
Nollendorfplatz; duivencentral.
Jep, zelfs de “tape art” hier is met duiven!
Uniek stukje stad ook weer, ik hou van bovengrondse U-bahn.
We hebben afgeleverd waar we voor kwamen en wandelen parallel aan de Bülowstrasse richting Gleisdreieck Park. Deze mooie kerk is de ‘Zwölf Apostelkirche’, een oudje dat de oorlog nog deels kon navertellen.
We lopen weer langs de Kurfürstenstrasse, wat in tegenstelling tot de Kurfürstendamm echt een nare hoek van de stad is. Drugs, prostitutie en armoede. Zo blijkt maar weer dat Berlijn als stad veel verschillende gezichten heeft.
Voordeuren in de Kurfürstenstrasse.
Wel is er een prachtige mural te zien, die de buurt nog een beetje opfleurt. Voor mij is deze straat echt een toonbeeld van het trieste aan West-Berlijn.
Tegen de tijd dat je de Potsdamer Strasse bent overgestoken, zijn de straten schoner, mooier en minder bedrukkend. Er staan prachtige altbauten en de sfeer is volledig anders.
Je slaat rechtsaf, loopt een steegje door en plotseling kom je in het prachtige Nelly Sachs Park. Een kleine oase tussen Kreuzberg en Schöneberg, tussen heruntergekommen en hochwertig. So Berlin!
Een prachtige dag in een prachtig parkje.
Kees is ook blij dat de zon eindelijk weer schijnt.
Wat een heerlijk zonnige middag!
In het Gleisdreieck-park is het een gekkenhuis. Ik moet er aan wennen, grote mensenmassa’s en drukte. Elke dag mensen moeten testen, werken met een FFP2-masker op en nog altijd niet het werk kunnen doen dat ik ’t liefste doe; ik vind het moeilijk om dan te zien dat anderen doen alsof er niets aan ’t handje is.
Tegelijkertijd is het natuurlijk ook wel leuk, zoveel leven in de brouwerij!
We wandelen door naar het Landwehrkanal, en kijken hoe de U1 over de spoorbrug boven de Tempelhofer Ufer zoeft.
Prima lentedag zo!
Ik krijg er geen genoeg van, wat een heerlijke blik op de stad zo!
Langs het oude Postbank-flatgebouw wandelen we binnendoor richting Friedrichstrasse. Ik hou trouwens van gele zebrapaden, van mij mag het de standaardkleur worden. Ze doen me aan London denken, waar de straatbelijning geel van kleur is.
Het bijzondere Tommy Weisbecker Haus.
Hallo olifant! Dit prachtige kunstwerk kent inmiddels iedereen wel. Het is gemaakt door Jadore Tong en staat in het Theodor-Wolff-Park aan het begin van de Friedrichstrasse.
Ook na jaren (het werd gemaakt in 2016) is het nog altijd een prachtig kunstwerk waar je niet op uitgekeken raakt.
Alle duiven op het straatnaambordje.
Kunnen jullie die automaat met maden voor vissers nog herinneren uit de vorige Berlijn in Plaatjes? Dit keer kwam ik een Rad-automat tegen! Voor een paar euro koop je hier een bandenplaksetje, een nieuwe binnenband of andere fietsbenodigdheden. Superhandig!
Tijdens het Berlin Mural Fest in 2019 ontstond dit bijzondere werk van PichiAvo.
Ik wandel langs het Joods Museum waar ik al járen niet meer ben geweest. Het is tijd om hier weer eens op bezoek te gaan.
Slingerend zijn we inmiddels aangekomen in de Alte Jakobstrasse, waar ook de Berlinische Galerie te vinden is. Deze uit hout gesneden beeldjes van Albrecht Klink waren me nog nooit eerder opgevallen, maar zijn wel leuk om te zien.
Nog altijd zijn de musea in Berlijn gesloten.
Veel meer te doen dan een ommetje maken is hier niet. Zonde.
Wij wandelen verder en komen in een hofje in de Alte Jakobstrasse terecht, vlakbij waar ik destijds werkte voor WKDA. Kort nadat ik daar ontslag nam, schreef ik m’n eerste Berlijn-in-plaatjes blog, in 2015. Het startupje van toen is inmiddels beurgenoteerd. Bizar!
Hé! In de verte zit een reiger!
Oh hai!
Nou jongens wat een drukte allemaal!
Berlijnse stadsgezichten. Gotta love Plattenbau.
Nog héél even geduld, dan kunnen we het nieuwe schloss hopelijk ook van binnen bekijken!
In de Boxhagener Strass houdt deze doggo alles in de gaten. Goed bezig hoor!
Another testing day, camera mee! Ik ben weer negatief getest, hoera. En dit keer wandel ik een andere kant op, richting de Christinenstrasse.
Afslaan, de Zionskirchstrasse in. Helaas is het grijs en begint het zelfs de regenen.
Ook is de bloesem al uitgebloeid hier. Boeh! Net te laat!
Maar bloesemsneeuw is óók mooi!
Würstschenbude! Weten jullie wat ze hier precies mee bedoelen? In de kleine lettertjes staat een hint.
Het lijkt niet zo, voelt niet zo, maar toch is de lente echt begonnen! Mooi!
In de rij bij Zeit für Brot in de Weinsbergweg voor wat lekkers.
Slingerend wandel ik verder door Mitte en het leuke Scheunenviertel. Of is dit al de Spandauer Vorstadt? Ik vergeet het altijd.
Lente, lente!
Prachtig, forsythia met een sakura-achtergrond!
Ook leuk; op ’t werk zijn de eerste geraniums binnengekomen. Overigens zijn dit helemaal geen geraniums, maar pelargoniums. Ze worden alleen geraniums genoemd, geen idee waarom. De hangende geranium heeft ‘pelargonium peltatum’, de staande variant is een ‘pelargonium zonale’. Zo. Heb je weer wat geleerd!
Voldoende dikke hommels in het tuincentrum, die hebben hier een feestmaal!
Minder feestelijk is mijn klus. Inmiddels is er een tent opgezet voor ’t testen van de bezoekers, met een warmteding erin. Wist je dat sneltesten bij een temperatuur onder de 18ºC niet reageren en geen uitslag geven? Nee? Nou ik wist ’t ook niet. Nu wel.
Na een lánge lange dag mag ik naar huis en word ik al fietsend over de Elsenbrücke beloond met deze prachtige dramatische lucht. Ik ben overigens niet de enige die daarvan geniet!
De volgende dag is onze kleine grote vriend er weer. Het is meteen de laatse keer dat we hem zien, niet lang daarna is ‘ie pleite.
Uitzicht vanaf de Modersohnbrücke. Elke dag is het een beetje lichter als ik thuiskom. Saai? Jup! De dagen rijgen zich een betje aaneen en ik ben op vrije dagen eigenlijk te moe om veel anders te ondernemen dan een beetje wandelen. 
Dit loont wel hoor!
Maandag! En ik mag dus weer testen. Dit keer is het testcentrum uit de wijk verhuisd naar de Rudolfkiez achter Warschauer Strasse U-bahnhof en zitten ze tijdelijk in deze leuke kroeg; Zur Glühlampe.
Van binnen heeft het een leuke sfeer; bruine kroeg gemixt met jaren ’20 metropolis style. TOF! Hier wil ik zeker eens wat drinken als dat ooit weer kan!
Het sneltesten is overigens voor inwoners van Berlijn gratis. Ideaal, anders zou ’t me heel veel geld kosten. Ik vind het onwijs fijn om te weten dat ik week op week negatief wordt getest, zodat ik veilig kan blijven werken.
Na het testen verlaat ik de kroeg via een andere uitgang dan de ingang. Zo sta ik ineens in de hal van het woonhuis ernaast! En wat een prachtige hal zeg, wauw! Typisch altbau-pareltje!
Warschauer Strasse U-bahhnhof is weer open! En dat na een jáár lang gesloten te zijn geweest. Eindelijk kan er weer met de U1 en U3 gereisd worden!
Whiiihoeee, wat is dit fijn!
Op Hallesches Tor – dat al die tijd gewoon open was – wordt graffiti-vandalisme weggepoetst.
Ik ben met de U3 helemaal naar het zuidwesten van Berlijn gereisd en stap uit bij het station ‘Onkel Toms Hütte’ om een rondje te maken door de Papagaien-Siedlung van Bruno Taut. Daarover verschijnt in de toekomst een apart artikel!
Kijk nou! Wat een leuke VW-campingbus! Volgens mij heb ik zoiets nog nooit gezien.
Ik wandel langs de U3 om een paar classic shots te maken. Deze is er eentje van.
Af en toe even instappen, verderop weer uitstappen.
Ik maak een kleine afsteker naar het Thielpark vlakbij de Uni. Hier was ik nog nooit geweest!
Lentebloesem! Wat zou het zijn?
Kalfje! Ik wandel hier over het terrein van Domäne Dahlem, dat volgens mij later in de lente en in de zomer erg leuk is om te zien. Nu is het vooral grijs en gesloten vanwege covid en de vogelpest.
Doorwandelen naar de villawijk, wat een prachtige huizen staan hier, wauw! Vooral deze groene met het prachtige rode dak spreekt me aan. Je zal er maar wonen!
Inmiddels weten jullie wat deze foto’s betekenen; er zit weer een werkdag op en ik word beloond met een prachtige zonsondergang. Dit keer vanaf de Oberbaumbrücke; ik wilde qua fietsroute eens wat anders.
Hèhè, het is eindelijk iets warmer en zonnig. Tijd dus om mijn balkon in te richten voor weer een mooie balkonzomer. Op m’n werk heb ik een paar plantjes meegenomen (pelargonium peltatum, u weet wel) en witte lavendel, maar het meeste wat je hier ziet is allemaal zelf gezaaid of meerjarig. Dat is in ’t voorjaar even wat werk, maar daarna heb je er de hele zomer (of soms zelfs jaren!) plezier van.
Ganz spontan besluit ik ook de zitbankjes maar eens opnieuw in de beits te zetten. Klusje wel hoor!
Werkdag begint…
Plantjes lossen en in de winkel zetten
En weer naar huis. Vinden jullie het al eentonig?
Prachtig werk van street artist RICE Barcelona.
Natuurlijk te vinden op de geweldige street art gallery van Intimes!
Een avond op de bank met mijn allerliefste mannen <3
En het is weer maandag! We gaan weer testen en dan op weg, genieten van de zonneschijn en buiten zijn.
Weertje hoor! Eindelijk mooi lenteweer!
Na het testen bij Zur Glühlampe wandel ik even door de Rudolfkiez.
Mooie opgeknapte industriële gebouwen, altbau… Deze wijk is ongelooflijk veranderd in de afgelopen vijf jaar.
Toen we nog in Pankow woondeen hebben we hier nog eens naar een appartement gekeken. Maar we vonden het nog te grauw destijds. Nu is dat heel anders!
Ook dit zien we overal in Berlijn; nieuwe wolkenkrabbers verschijnen overal aan de hemel. De een na de andere spruit uit de grond en verandert voorgoed de skyline. Ik weet zeker zeven verschillende plekken waar momenteel hoogbouw komt, met aan Warschauer Strasse (naast de mall) de allergrootste nieuwe toren die 150 meter hoog wordt.
Hallo Warschi! Daar was ik weer :-)
Via Kotti overgestapt op de U8 en nu overstappen op de U7.
Hermannplatz is overigens ook één van de favoriete U-bahnstations van Berlijn, het is zo’n prachtig bouwwerk!
Uitgestapt bij halte Blaschkoallee, aangekomen in de wijk Britz!
Ook hier bekijk ik weer prachtige Bruno Taut woningen. De kleuren zijn fantastisch, helemaal met de natuur in haar lentetooi!
Hier ligt de bijzondere Hufeisensiedlung, een architectonisch hoogstandje en unieke woonwijk in Berlijn. Gebouwd in de jaren ’20 maar nog altijd ongekend populair om te wonen. Ook over de Hufeisensiedlung volgt over niet al te lang een blogartikel!
Geen Taut, wel mooi:
Lekker doorgewandeld, en aangekomen bij het Gutshof Britz. Ook weer zo’n onwijs mooi hoekje van Berlijn waar ik nog nooit was geweest!
Het voormalig boerderijbedrijf van het riddergoed Britz heeft een leuke en boeiende geschiedenis, die je kunt ontdekken in het museum dat hier tegenwoordig gevestigd is. 
Ik heb een prachtige wandeling gemaakt én meteen alle research gedaan voor de digitale rondleiding die ik eens per maand voor mijn Patreon organiseer! Nieuwsgierig? Neem eens een kijkje!
Aaah, schildpadjes! Die hebben we overigens overal in de Berlijnse wateren, je ziet ze vooral met zonnig weer in groepjes in de zon zitten. Ook in Tiergarten en de andere grote parken zie je ze veel.
Weer een kleine dorpskerk! Ik kan er inmiddels al een heleboel afvinken van m’n lijstje. Prachtig om te zien!
Ik vind het zo bijzonder om zo nog iets terug te zien van wat ooit een bloeiend en boeiend dorpsleven rondom zo’n kerkje moet zijn geweest, ver weg van het woelige Berlijn. Ik probeer me wel eens voor te stellen hoe dat moet zijn geweest.
Over woelig Berlijn gesproken…! Ik ben weer terug in eigen wijk, eigen straat. Daar is het rommelig, maar stil. ’s Nachts zwerven jongeren door de straten op zoek naar (niet toegestane) feestjes en voor drank-to-go bij verschillend bars. Overdag is het vooral stil, heel stil. Het mag dan wel lente zijn; het blijft afwachten tot er eindelijk een einde aan de pandemie komt, en Berlijn tot leven komt.
Bedankt voor ’t lezen en tot volgende maand!
