Grijs, grauw, koud… de winters in Berlijn kunnen ontzéttend lang zijn, en zeker februari wint daarmee vaak de hoofdprijs. Is dat hoe deze maand dan ook verloopt? Nou… nicht so ganz. Eigenlijk werd het een hele andere maand dan verwacht en heb ik stiekem best genoten. Ik heb een hele hoop foto’s gemaakt gedurende deze maand, dus ga er maar goed voor zitten! Hier is een nieuwe editie van Berlijn in Plaatjes, februari 2021!
Regen tijdens blue hour. Ik heb geen idee meer waar ik precies heen ging of vandaan kwam, volgens mij ging ik wandelen. Immerhin: fijne foto van Frankfurter Tor.
Das ist Rot! Eberswalder Strasse in de regen hat doch was, oder?
Het Lockdownleven is nog lang niet voorbij. Maar geen zorgen, ik heb er niet ineens een nieuwe hobby bij hoor! Dit is een overheerlijk bananenbrood dat ik maakte volgens dit recept van mijn lieve vriendin Susan Aretz. Het is serieus een van de lekkerste bananenbroden die ik ooit heb gemaakt!
Ik had een digitour! En daarna wilde ik naar huis. Alleen even vergeten dat het spitsuur was. Wat een drukte. Gelukkig zijn de mensen die geen masker dragen tegenwoordig op één hand te tellen.
Eimer liebt dich! Ach, und ick dich ooch! De prullenbakken van de BSR blijven leuk!
Dit is dan wel mijn lockdown hobby; mijn borduurwerk! Op deze foto zit ik nog altijd te wachten tot ik alle garenkleuren compleet heb, en moet ik alvast vooruit werken. Chaos. Ik vind het heerlijk om zo even wat anders met mijn handen te doen, én een ander deel van mijn brein aan te spreken. Aan het eind van deze Berlijn in plaatjes laat ik m’n voortgang nog een keertje zien! 
Hallo poezebeest! Onze katten vinden de lockdown helemaal fantastisch. Ik heb ze nog nooit zo relaxed meegemaakt. Er is altijd iemand thuis!
Ooooooh! Sneeeeeuw! Na de prachtige sneeuw van afgelopen weekend, is er weer een flink aantal centimeters erbij gekomen. En dat niet alleen; de temperaturen zijn gekelderd! Het is ver onder nul, dus ik trek vijf lagen kleding aan en ga er met mijn mobiele telefoon opuit.
Wat een zalige hoeveelheid sneeuw! En door de kou is er bijna geen kip op straat. Ha! Fijn! 
Zoveel sneeuw vraagt maar om één ding; warme chocomel met slagroom! Chocomel is sinds een tijdje overal in Berlijn verkrijgbaar, maar eigenlijk drink ik het meestal koud. Dit keer gaan we voor warm, met van die slechte slagroom uit een bus. Hmmmm! Nu nog zo’n slechte chocomel-mok! (die eigenlijk veel te klein zijn)
Ondertussen in Nederland gaat het nog maar over één ding. Nou ja, in Nederland ja, niet in Friesland. Ik als Frys om utens irriteer me mateloos aan het gezaag, en vooral van kuch bepaalde politici kuch uit Den Haag. Hald ris op te hysterjen!
Hé Liz-Art! Mooie nieuwe plakwerken in de stad te zien.
Nog weer een sneeuwwandeling! Ik begin in ons eigen hofje, waar ik geniet van de kraakheldere blauwe lucht en prachtig besneeuwde daken.
De talloze cafeetjes in de Boxhagener Kiez bieden allemaal to go service aan. Ik ben heel benieuwd wie deze zooi kan overleven. Je merkt in Berlijn dat nu, in februari 2021, bij een groot deel van de horeca-ondernemers de rek er wel echt uit is.
Het RAW-Gelände heeft sinds een tijdje een grote bouwplaats voor nieuwe (lees: onbetaalbare) koopwoningen voor de deur. Tja, daar maak je je in Friedrichshain natuurlijk niet populair mee. Helaas wordt ook het kunstproject ‘Kopi’ aan de Kopernikusstrasse in Kreuzberg nu bedreigd met ontruiming. De stad verandert in rap tempo. Als je goed kijkt zie je zo talloze interessante en mooie kunstposters op deze wand geplakt zitten!
Ik wil vandaag richting Kreuzberg, dus ben ik op Warschauer Straße in de S-bahn gehopt, een paar stations naar Jannowitzbrücke. Daar neem ik de trap naar de U-bahn. Er wordt een hoop verbouwd en opgeknapt, dus moet ik buitenom. Wat een prachtig licht!
Helleur Bergmannstrasse! Ik heb een heel eind gewandeld en heerlijke sneeuwfoto’s gemaakt. Wil je die bekijken? Klik dan door naar dit artikel: sneeuw in Berlijn
Bowie ziet voor het eerst écht sneeuw, maar hij is er nog niet helemaal over uit wat hij er van vindt.
Ik vind het helemaal ’t einde, die kattenpootjes. Het leukste is natuurlijk dat hij telkens met z’n pootjes wiebert, omdat het nat en koud is.
Post uit Nederland! Freek en Stella stuurden toevallig post met Nederlandse lekkernijen naar Australië en elders, en omdat ik dat tof vond, kreeg ik ook een doosje! Alles is natuurlijk meer dan welkom, maar vooral de napoleons maken echt nostalgie in me wakker. Dat is lang geleden!
Ik geniet van de allerlaatste sneeuw in de binnenstad in Prenzlauer Berg, wat helaas momenteel niet zo glänzt. Wat een vuilnis overal. Ik weet niet of de prullenbakken minder vaak worden geleegd of dat mensen écht zoveel meer vuilnis produceren door alle to-go producten. Maar ik vind het echt een tikje bizar hoe víes Berlijn weer is. Triest. Echt mensen, koop een thermosfles of een herbruikbare koffiebeker die in je tas past en gebruik die ook.
Na een hoop geslinger wandel ik hier de wijk Weissensee in. Het pand op de hoek vind ik geweldig, zonde dat het maar half belicht wordt. Ik ben hier om de route van de wijk te verkennen voor de digitour!
Joey Foss, de originele körkmännchen-artiest, heeft dit leuke kurkmannetje in Berlijn gemaakt. Zo fijn om te zien dat er steeds meer nieuwe bij komen!
Op weg naar huis kom ik langs Frankfurter Allee, waar een meneer op een mobiele piano zit te spelen. Het klinkt nergens naar, maar is toch gezellig!
Eenmaal bovengronds word ik beloond met een prachtige zonsondergang. Hach Berlin! ♥️
Meer wandelen! Kees heeft bijna tien dagen aan een stuk binnen gezeten. Erg druk met werk, en als sporten niet gaat vanwege de sneeuw, heeft ie geen zin om naar buiten te gaan. Tsss! Op zaterdag heb ik er genoeg van en besluit ik dat we een frisse neus moeten halen. Op naar een uiteinde van een OV-lijn! Ik kies voor makkelijk, dus we reizen met de U5 naar Hönow. Het lijkt letterlijk het einde van de wereld!
Tja! Dan sta je zomaar ineens op dat station waarvan je de naam al duizenden keren had gehoord of gezien, maar waar je nog nooit was geweest. Het is ehm… lichtelijk underwhelming.
Maar, we kunnen hier heerlijk wandelen! Drie stappen vanaf de Bahnhof, en we wandelen al over de heide en tussen de bomen. We steken nog één drukke weg over, en we staan ineens aan een groot weiland, die momenteel één koude sneeuwvlakte is. Heerlijk! Op het bordje zie ik dat de straat ‘am Haussee’ heet. Zou het liedje van Peter Fox over zijn ‘Haus am See’ misschien stiekem over deze straat gaan? Heeft ie hier een huis aan het (potver, inderdaad!) meertje?
Vlakte! Leegte! En helemaal aan de horizon prijkt de Fernsehturm (niet op de foto). Ik geniet van de rust, ruimte en frisse lucht.
Na een heerlijke wandeling door het bos, trekt ineens de lucht open en verschijnt een knetterblauwe lucht. De zon begint te schijnen en wij lassen direct een warme thee-pauze in. Ik sta midden tussen de reeënsporen heel erg te Genieten met grote G.
Kees is ook blij dat hij weer buiten is om een frisse neus te halen!
Prachtige kleine natuur hier in Hönow. Het is niet spannend, wel fijn om zo een beetje natuur om de hoek te hebben!
De zon gaat al bijna weer onder als we terug op het station zijn. We hebben nog even boodschappen bij de plaatselijke supermarkt in het dorp gedaan en ik heb helemaal het gevoel dat ik vér buiten Berlijn was. In praktijk waren het maar 500 meters.
Nog een keertje: wil je meer sneeuwpret vanuit Berlijn zien? Lees dan mijn speciale ‘Sneeuw in Berlijn – winter 2021‘ artikel!
Met Bowie geniet ik van een rustige zondagochtend aan de ontbijttafel. Hij leest net als ik graag de Tagesspiegel.
Zo! Vooruitgang! Alle kleuren zijn binnen en eindelijk heb ik de details in m’n borduurwerk af kunnen maken. Ik ben best een beetje trots! Al die blauwe plusjes die je ziet zijn van visgaren. Dat gaat er (als het eenmaal klaar is) allemaal uit hoor!
Ik heb de digitour in Weissensee gedaan! Het was een leuke wandeling, wel érg glibberig op het laatst! Gelukkig stap ik veilig en zonder kleerscheuren in de tram. Maar potver! Het is niet zomaar een tram! Het is een echte Tatra-Straßenbahn (K-TD4), van Tsjechische makelij. Het zijn de trams waarmee ik (oost)Berlijn destijds grotendeels leerde kennen en die al 45 jaar in Berlijn rondrijden. Smalle, ouderwetse wagons waarvoor je eerst drie hoge treden voor moest overwinnen om binnen te komen. Ze zijn dus niet barrierefrei en worden daarom uitgefaseerd. Ik begrijp het heel goed, maar vind het persoonlijk toch een beetje jammer van deze leuke ouderwetse trams. Op 12 februari zou de laatste tram door Berlijn rijden, maar vanwege corona blijven ze toch nog íets langer rijden.
Groot fan van trammetjes? Hier kun je lezen welke trams nog in Berlijn op welke lijnen rijden. Ook is er een speciaal boekje te koop over de Praagse trams: berlin-straba.de/
[TW!] Weer onderweg! En wel in Kreuzberg, waar ik een privé-digitour verzorg over Street Art. Het is heerlijk weer en een fijne dag, als ik op de Heinrichplatz, notabene tijdens m’n live stream – getuige ben van een persoon die vanaf 4-hoog uit een raam dreigt te springen. Ik check snel of er al mensen hulp aan het halen zijn en vervolg mijn tour, maar merk toch dat het me enorm aangrijpt.
Na afloop van de tour loop ik snel terug naar het plein. Daar spreek ik een caféhoudster, die ook ooggetuige was en me gelukkig even kan bijpraten. Een aantal omstanders die het zagen hebben aangebeld bij de buren, zijn omhoog gerend, hebben de deur van het appartement ingetrapt en de persoon uit het venster getrokken. Een enorme heldendaad, de politie en ambulance waren er niet veel later en hebben de persoon meegenomen voor opname.
Ik zit uiteindelijk bijna een half uur in de zon op het plein om het gebeuren te laten bezinken en even voel ik me diep bedroefd over de geestelijke nood van een vreemde. Beseffende dat ik persoonlijk er niets nog aan kan doen of veranderen, sta ik op en wandel ik naar huis.
Ik spot nieuw werk van Mimi le Clown.
Het ijs uit de Müggelsee en Rummelsburger Bucht drijft door Berlijn en komt onder de Oberbaumbrücke door.
Hierdoor lijkt het net alsof het ijskoud is. Maar het is een dikke 15 graden en heerlijk weer. Wat een gekke dag zo.
Dem schlechten one night stand die Nummer geben? Ja! Für kontaktrückverfolgung! Supertoffe campagne voor meer draagvlak rondom de coronamaatregelen van de Berlijnse Kunsthochschule.
Ick steck dich an – mit Liebe, Lachen und Lebensfreude.
Een of ander onverlaat van een marketingbureau uit Amsterdam heeft reclamestickers in mijn stad lopen plakken. Tsssk! Doe’s niet!
Dit zijn de betere plakwerken. Prachtig werk van Kartoffeltierchen!
Het is weer weekend en de zon staat eindelijk hoog genoeg voor lange lichtvlekken in huis. Onze luie kater Gilmour maakt er heerlijk gebruik van. Het is eindelijk te merken dat de lente in aantocht is! 
Lockdown of niet; boekhandels zijn Tankstellen für den Geist! En dus gewoon geopend. Ik heb net het indrukwekkende boek ‘Ik woonde in Berlijn’ van Ruth Andreas Friedrich op m’n e-reader uitgelezen en besluit om de onvertaalde Duitse versie te gaan halen. Ik ga natuurlijk met drie andere boeken naar huis dan gepland, laat een bestelling voor m’n gewenste boek achter en ontdek op de – verder saaie – Jura-afdeling dit prachtige uitzicht over Friedrichstraße.
Het is nog mooi weer, dus neem ik een kleine omweg naar de U-bahn via de Georgenstrasse, parallel aan de Stadtbahn.
Het wordt ondertussen langzaam maar zeker donker en het blue hour begint. Ik ben precies op tijd op de Rathausbrücke bij het Nikolaiviertel voor dit prachtige uitzicht!
Dag mooi Rathaus! Slaap lekker!
De zon gaat al onder, maar ik heb nog weer voorwerk voor m’n digitour te doen! Dit keer zoek ik de route langs de Berliner Mauerweg uit, en kijk ik waar ik precies moet zijn, waar ik leuke dingen over kan vertellen en nog veel meer. Het is mooi weer en dus een drukte van jewelste bij de Lohmühlenbrücke.
Berliner Mauerweg en kurkenmannetjes horen bijelkaar! Je ziet ze langs de gehele route.
Ik spot ook de eerst krokusjes en een hoop sneeuwklokjes. Lente… lente!!
Ondertussen speel ik met het idee om de Berliner Mauerweg eens lopend af te leggen. En dan ook daar niet ál te lang meer mee te wachten, zodat ik van de prachtige lentemomenten en bloesem kan genieten.
In 2019 fietste ik met Kees de hele Mauerweg, vanaf Oberbaumbrücke met de klok mee, in vijf etappes. Prachtig en indrukwekkend! Maar toch zou ik lopen ook wel een gouden greep vinden. Eens bedenken hoe ik dat zou kunnen aanpakken.
Na het voor-fietsen beland ik bij de Baumschulenweg in Schöneweide. Een beetje links, een beetje rechts, een beetje binnendoor – ik heb ook geen idee, want nog nooit hier geweest – en ineens zie ik dit prachtige kerkgebouw-met-school staan. Het is bijna te Zuid-Duits voor Berlijn! 
Het is nog een eindje terug naar huis, en ik word beloond met een geweldig mooie zonsondergang.
Er zijn nog verrassend veel mensen aan het wandelen en ook bij het Insel der Jugend is het erg druk. Gezellig is de sfeer op straat!
Zo. De digitour is voorgefietst en ik heb in totaal 20 kilometer in de benen. Morgen is de echte tour, én moet ik de fiets meenemen om een deel van de route zo af te kunnen leggen. Ik weet op dat moment nog niet dat ik een dag later enorm beurse billen heb, omdat het mijn eerste fietsrit sinds het najaar was.
Goedemorgen! Fiets op het juiste oppikpunt geparkeerd en hop lopen naar het startpunt voor de digitale rondleiding. Onderweg zie ik deze eh – kleurrijke – vrachtwagen staan.
Op een lang-braakliggend stuk Mauerstreifen worden woningen gebouwd. Het lijkt erop dat een paar mensen het echter niet eens zijn met het soort huizen dat er gebouwd wordt (dure koopwoningen, in plaats van betaalbare huurwoningen). Een hardnekkig probleem in Berlijn, dat overigens maar zelden zo publiek wordt afgestraft als hier op de foto.
Mijn tour is klaar en ik fiets via Neukölln naar huis. De meeste van mijn favoriete lunchzaakjes zijn gesloten en bieden helaas geen to-go service aan, dus probeer ik eens wat nieuws. Sudanees bij Sahara! Ik haal hier een broodje met tofu met sla en groenten en pindasaus. Góddelijk! Weer eens wat anders dan döner of falafel!
Sahara Imbiss
Herrfurthstraße 5, Neukölln 
En dan ligt er ineens een moeilijke keuze in de brievenbus. Ook wij vanuit het buitenland mogen stemmen, ik heb me na héél erg lang twijfelen een paar maanden eerder toch maar geregistreerd om dat te mogen doen. Ik vind het zó lastig om te stemmen in een land waar ik al bijna acht jaar niet meer woon! Maar het is de enige manier om mijn stemrecht uit te kunnen oefenen (in Duitsland mag ik alleen belasting betalen, niet stemmen), dus doe ik mijn democratische plicht.
Ik ben uiteindelijk heel erg blij met mijn keuze voor zowel de partij, als de persoon waar ik op stem. Alles ingekleurd, de hele zwik met de juiste handtekeningen en andere boel in de enveloppen en klaar zijn we! Over een paar dagen, als Kees zijn stem ook heeft ingevuld, gaat de hele zwik naar de Nederlandse ambassade, die het dan per diplomatieke post naar Nederland verzenden.
Die oranje envelop is trouwens zo kneuterig! Wist je dat je in Duitsland voor afwijkende briefformaten of afwijkende kleuren (lees; niet wit), extra moet betalen? De porto voor zo’n envelop is 3,50! Ik ben daarom driedubbel blij dat wij dit ding gewoon bij de ambassade mogen inleveren.
Het is een korte maand, februari! Toch heb ik ’t gevoel dat ie eeuwig duurt, maar hey! We zijn alweer aan het einde gekomen van weer een maand, de tweede maand van 2021 alweer. Waar ik dacht dat we tegen deze tijd wel in een veel betere situatie zouden zitten dan een jaar eerder, kom ik bedrogen uit. De cijfers stijgen na een korte daling weer, corona is ver van voorbij. Nog altijd werk ik eens per week mijn corona-pagina bij, maar ik begin een beetje de moed te verliezen. Hoe lang gaat dit nog zo door?
Komende maand is het een jaar geleden (18 maart) dat in Berlijn de eerste lockdown begon (bekijk hier mijn fotoserie ‘leeg Berlijn’). Momenteel zitten we al sinds 1 november in lockdown, sinds half december ook met gesloten scholen en winkels. Ruim drieenhalve maand. Heel voorzichtig komen nu – ondanks de gevaarlijke B117 mutatie – de eerste ‘lockerungen‘ weer. Open scholen en kita’s, heropening van musea, bepaalde winkels… Het is erg spannend. Toch zie ik het niet gebeuren dat ik komende zomer alweer mensen in alle vrijheid en blijheid in Berlijn kan rondleiden. Blijf ik al die tijd digitours doen? Ze zijn leuk, maar kosten ook ontzéttend veel tijd en energie. Ik merk dat ik na ruim een jaar corona-ellende hunker naar een beetje minder onzekerheid en wérk. En naar een vaccin, vooral dat.
Na heel veel nadenken kom ik uiteindelijk toch tot de trieste slotsom dat ik voorlopig het digitaal rondleiden stop en op zoek ga naar parttime werk. Want nee, ik geef wattedoeninberlijn.nl niet op! Ik wil héél erg graag mooie dingen blijven maken. Maar volledig financieel afhankelijk zijn van digitale rondleidingen is me teveel aan het worden en ik heb behoefte aan afwisseling en handen uit de mouwen!
Luister naar de Doen in Berlijn Podcast!
Een van die mooie dingen die ik graag wilde maken, is een podcast. Mooie verhalen vertellen over Berlijn via audio, voorzien van de geluiden en effecten die nodig zijn om je éven in twintig minuten naar Berlijn te brengen. De Doen in Berlijn Podcast is exclusief te luisteren via Patreon. Via dat platform doneer je maandelijks een klein bedrag aan mooie-dingen-makers zoals ik, en krijg je in ruil voor je steun extra’s, zoals een podcast. Wil je nog meer van Berlijn genieten? Via mijn Patreonpagina kun je ook genieten van meer exclusieve content, een toffe nieuwsbrief, een patron-only digitour (ja, echt!) en andere leuke extra’s. Hier kun je lezen wat Patreon is (en wat ik daar mee wil): watttedoeninberlijn.nl/patreon.
Ken je Patreon al? Klik dan hier om rechtstreeks naar mijn pagina te gaan: patreon.com/doeninberlijn
We doen nog één maandje lang digitours, in maart. Tickets en info kun je hier vinden. Eind maart is het Schluß! Ik hoop dat ik jullie wellicht nog bij de laatste tours mag begroeten, of anders in de toekomst via Patreon. Aan iedereen die afgelopen jaar heeft genoten van her en der een uurtje Berlijn; dankjewel!! Ik ben héél erg dankbaar voor alle steun, zonder jullie was het één doffe ellende geweest. Bedankt!
Bedankt voor het lezen, ik houd je op de hoogte. Tot volgende maand!
