De zomer voorbij? Niet op mijn blog! Althans, nog even niet. Want terwijl hier de herfst zijn intrede al lang en breed heeft gemaakt, scroll ik nog door mijn favoriete foto’s van afgelopen September. Het was een heerlijke maand, met een fijne vakantie in Mallorca maar ook mooie herfstdagen in Berlijn. Ik probeerde weer een hoop nieuwe eettentjes uit en we kregen een nieuw gezinslid in huis. Dit en nog veel meer lees je in de nieuwe editie van Berlijn in Plaatjes!
Wat doe je als je wil leren integreren in Duitsland? Do as zhe Germans do! Kortom: wij boekten een vakantie naar het vakantie-eiland Mallorca.
En dat is helemaal niet zo vreselijk als veel mensen denken! Het is een groot eiland, dus typische Ibiza- of Torremolinos taferelen kun je hier gemakkelijk uit de weg gaan. Kees en ik hebben vijf hele dagen en besluiten ons de eerste dag rustig te vermaken in Palma, de hoofdstad van het eiland.
Palma is een prachtig oud stadje en wij verbleven in de gezellige wijk Santa Catalina. Dit staat vol met prachtige gekleurde huisjes, toffe barretjes en restaurantjes. Onze Airbnb valt helaas erg tegen maar het bederft de pret van de mooie wijk gelukkig niet. 
De zon schijnt, 28 graden… Prima vakantieweer!
Bij een wandeling door de oude stad komen we de mooiste hoekjes, gangen en gaatjes tegen. Ik heb mijn camera mee en schiet er op los. We gebruiken de onwijs leuke 100% Mallorca gids, waar een toffe stadswandeling in staat, die we helemaal volgen. Ideaal als je in een stad bent die je écht niet kent!
Ook de cruiseboot met Amerikanen was weer uitgeladen.
Wat is Palma een fotogenieke stad! We laten de touristenmassa gelukkig snel achter ons en dwalen door het oudste deel van de stad, op zoek naar sporen van de Moorse overheersing.
Prachtige huizen en steegjes. Mallorca schijnt de rijkste regio van Spanje te zijn en dat is te merken. De straten zijn schoon en netjes en alles is tip top in orde. Het doet me een beetje aan Turijn denken, dat ook zo – bijna steriel – schoon was. Mede daardoor krijg ik stiekem een enorm Italië-gevoel, terwijl ik toch echt op een Spaans eiland rondstap.
Lunchtijd! Omdat we geen zin hebben in een hele maaltijd, delen we een paar schaaltjes tapas met z’n tweetjes. We krijgen veel meer dan verwacht maar het is allemaal heerlijk. Daar krijg ik nou een instant vakantiegevoel van!
Zelfs in Palma kun je street art spotten! Ik heb een hoop leuke dingen gezien, helaas kende ik niet één van de street artiesten.
Het is heet en omdat Mallorca een eiland is, is natuurlijk de luchtvochtigheid mega hoog. Dat zijn we in het landklimaat van Berlijn totaal niet gewend, dus dat is zweten! Ik ren een toeristenwinkel in voor een waaier met zo’n corny gouden plakkertje en daarna duiken we het terras op. Fanta lemon en ijs en gewoon een uurtje mensen kijken. Heerlijk!
Lekker tukje doen met papa
Het allerleukste vakantiegezelschap! <3
De volgende drie dagen verlaten we Palma om de rest van het mooie eiland te verkennen. Ik dacht altijd dat Mallorca zo’n cliché-eiland vol lelijke jaren ’70 hotels (zoals het hotel op de foto) was. Dat is aan de haven van Palma zeker het geval maar geldt niet voor de rest van het eiland. Mallorca blijkt een bizar mooie kustlijn en geweldige natuur te hebben. Je moet alleen net even weten waar je moet zijn! En daar gaan we in ons huurautootje mooi naar op zoek.
Zo komen we langs een prachtig ruige kustlijn aan de westkant van het eiland, waar we ook veel motorrijders treffen die de weg graag willen rijden. We pauzeren in het schattige Banyalbufar, een slaperig dorpje met één open lunchtent, waar we een broodje eten. Mijn camera maakt overuren, zowel tijdens het rijden als tijdens onze wandeling door het dorpje. Wat een scheetige huisjes!
Hoofddoel van onze eerste dag rondrijden is een bijzondere kreeg aan de westkust, waar je briljant kunt snorkelen. Er is geen zandstrand maar een rotsstrand, waar we glibberend en glijdend een plekje proberen te vinden. Comfortabel is het niet, maar het snorkelen en de prachtige onderwaterwereld maakt álles goed. Wat prachtig! En heb je ooit zulk blauw water in Europa gezien?
Na een hele middag zwemmen en snorkelen, besluiten we nog een drankje te doen in onze eindbestemming: Sóller. Een onwijs schattig dorpje, waar een beroemd trammetje doorheen rijdt en waar nog best wat toeristen rondlopen.
Je zit er gezellig op een terrasje tussen de locals maar kunt er ook leuke souvenirs kopen, waaronder veel van het beroemde Mallorquinse zeezout. Een fijn plaatsje voor nog een hapje eten en een leuke avondwandeling langs winkels.
Ik vind het dan superleuk om foto’s te maken van al die oudjes op bankjes, die met open mond naar een stel voetballende jongetjes zitten te kijken. Zo schattig!
De volgende dag rijden we helemaal naar het noorden van Mallorca, naar Cap de Formentor. Dat is de noordkaap van het eiland, waar een schattig wit vuurtorentje op een heuvel staat. Natuurlijk een echte toeristenhoek maar hey, ik ben ook eens met vakantie. De rit ernaartoe is geweldig, zeker als je houdt van geweldige natuur en haarspeldbochten. En het uitzicht is werkelijk waanzinnig.
Kijk dan. Adembenemend, of niet dan? Ik ben volgens mij een van de weinigen die nog steeds niet buiten Europa op vakantie is geweest. Maar als je dan ziet wat een prachtige natuur, uitzichten en kustlijnen je in Europa hebt, dan hóeft dat toch niet persé? Dit is op nog geen drie uurtjes vliegen van Berlijn!
Happiness!
Na Cap de Formentor is het weer tijd voor strand. Zo balanceren we de tijd in de auto heel goed met tijd aan zee. De zee aan de noordzijde van het eiland is wat woester, waardoor je heerlijke golven hebt om op te deinen. Het strand is adembenemend wit en het resulteert in prachtige azuurblauwe zee, die ik alleen van andermans vakantiefoto’s van Curaçao ken. Wauw.
Op de derde dag rondrijden kom ik helemaal in de vakantiestemming. Zo erg, dat ik nauwelijks foto’s maak. En dat geeft niet, want we hebben weinig meer gedaan dan rijden naar een strand en daar een hele middag chillen, slapen en genieten van niks doen. Wat waren we daar enorm aan toe! Bij terugkomst realiseer ik me dat het zondag is en dat ik nog een #asundaycarpic op Instagram wil posten. Het wordt deze onwijs schattige Renault Quatrelle.
De laatste volle vakantiedag is aangebroken, dus brengen we ’s ochtends onze huurauto weer terug naar de verhuurder. Dat is in ’s Arenal, kennelijk dé toeri-trap van Mallorca. Omdat ik dat wel eens met eigen ogen wilde zien, besluiten we een bus over te slaan en een uurtje over de boulevard te gaan wandelen. En oh boy, worden wij even getrakteerd op meer dan we hadden verwacht. Dit is écht Duitsland aan het strand hoor!
Hou je vast, de Wurstkonig is hier, met z’n curry&co! Zo kunnen de Duitsers hun eigen ‘home away from home’ gevoel creeëren. De boulevard tikt echt alle typische dingen af die ik me van te voren had voorgesteld. Lelijke boulevardtegels, palmbomen, toeristenwinkels met rommel en overpriced souvenirs, winkels vol met opblaasbare haaien en luchtbedden en overal currywurst, döner en bratwurst. Wauw. Ik vind het hilarisch en een fotoserie waard.
Das Original! Hier krijg je sinds 2002 een onvervalste currywurst van de Grillmeister. Ok, dit gaat écht te ver. We hoppen in de bus, snel terug naar Palma.
In Palma zijn we weer terug in de normale wereld en kunnen we de toeristenboulevard gelukkig snel achter ons laten. We duiken nog een middagje de stad in om een paar vakantiesouvenirs te kopen.
Palma heeft alle verwachtingen meer dan overtroffen. Wat een schoonheid van een stad!
Aan alles komt een eind en ook aan onze korte flitsvakantie naar Mallorca. We jetten over het mooie eiland met een bumpy flight weer naar huis, naar Berlijn.
Binnenkort volgen al mijn Mallorca-tips in een aparte blog!
Waar in Berlijn ondertussen een soort van Zomerherfst gaande is. Het is net zo warm als op Mallorca en wij kunnen ons zomergevoel dus in één ruk doorzetten en nog een paar dagen bijkleuren. Heerlijk!
Hallo Fernsehturm, daar was ik weer! Heb je me gemist? Ik jou wel :-)
Voor na de vakantie stond maar één ding op de agenda en dat was een nieuwe huisgenoot voor onze Gilmour, die na Floyd z’n overlijden behoorlijk eenzaam was geworden. We halen deze kleine muppet van 12 weken op bij iemand die niet voor hem kon zorgen en noemen hem Bowie.
En niet alleen tussen Bowie en ons is het liefde op het eerste gezicht maar ook met Gilmour gaat het vanaf dag één geweldig. De dikste vrienden, samen spelen, samen slapen. Beter hadden we het niet kunnen treffen. Het verzacht het missen van Floyd gelukkig een heel stuk, al moet ik nog steeds veel aan hem denken. Maar de vrolijkheid die zo’n klein zacht bolletje in huis brengt, is onbeschrijflijk.
Zeg zelf, wie wordt nou niet verliefd op zo’n schatje?
Ondertussen maakt de commercie maar weer eens duidelijk dat de zomer echt op z’n retour is. Ik spot de eerste Dresdner Christstollen in de supermarkt! Noujá zeg!
Buiten is het echter nog steeds volop zomer. Ik ben na 1.5 jaar afscheid aan het nemen van de Oranienburger Strasse en wandel nog één keer langs het Tacheles Haus. Ik heb vanaf m’n eerste bezoeken in Berlijn enorm van dit pand gehouden en momenteel wordt alles om en achter het terrein verbouwd. Het pand as we know it zal verdwijnen. Jammer, maar een goede reden om er nog eens een foto van te maken. Wie weet hoe snel het verandert als ik het straks niet meer dagelijks kan bekijken…!
Nu is het nog licht en zonnig, dus besluit ik een fijne wandeling te maken. Ik stap uit bij S Humboldthain en wandel richting het Volkspark Humboldthain, een van de mooiste en meest bijzondere parken van Berlijn. Niet in de laatste plaats door de twee gigantische flaktorens die er nog staan, een bijzonder overblijfsel uit de Tweede Wereldoorlog.
Meer lezen over het Volkspark Humboldthain? Lees dan deze blog: Volkspark Humboldthain
Dwars door de bomen zie ik de gigantische bunkers opdoemen, me realiserend hoe enorm groot ze zijn. Overigens kun je ze met Berlin Unterwelten ook van binnen bekijken! Een bijzondere tour, die de moeite waard is. Meer lees je hier: Tour 2.
Een van de bijzondere dingen in Duitsland vind ik hoe belezen mensen zijn. En dan niet artikeltjes op hun telefoon of tablet, maar gewoon nog ouderwets een krant of een krant. Ik moet vaak staan in de S-bahn maar er heerst ’s ochtends vroeg een heerlijke rust in de trein. Het is muisstil en je hoort alleen het lawaai van de trein en geritsel van de krant. <3
Met deze meneer gaat het ondertussen Wunderbar! Hij groeit als kool, dat wel. We zijn zo blij dat hij er is! En wat een beauty is het he? Ik ben helemaal verliefd op z’n ogen.
In mijn zoektocht naar de allerlekkerste hamburger van Berlijn, probeer ik weer eens een nieuwe tent uit. We bezoeken de Burgerie in Prenzlauer Berg, waar we al eens eerder met een rondleiding waren geweest. Het is een uitstekende burger, zonder al teveel poespas. En groot! Die wedges ernaast hadden écht niet gehoeven.
Burgerie
Schönhauser Allee 50, Prenzlauer Berg.
Meer favoriete burgers in Berlijn kun je hier vinden: Burgers in Berlijn – Mijn favorieten!
Neehee, de herfst is nog écht niet begonnen! En dus halen we na de burger nog een ijsje, twee panden verderop bij Oak & Ice! Hier maken ze niet alleen heerlijk ijs maar zetten ze ook prima koffie, bakken ze prachtige taarten en hebben ze een fantastische inrichting. Een aanrader het hele jaar door!
Oak & Ice
Schönhauser Allee 52, Prenzlauer Berg
Een dag later begint de herfst. Voor het eerst in tijden is het grauw, grijs en regent het een hoop. Niet erg, want ook als het regent kun je je prima vermaken. Wij wandelen door Kreuzberg en Neukölln om foto’s te maken en lukraak vreemde hofjes binnen te wandelen.
Nu zijn we niet zomaar op pad maar maak ik ook een rondje langs mijn favoriete hostels en hotels van Berlijn. Deze pagina’s met fijne verblijftips heb ik een aantal maanden geleden gemaakt maar er missen nog een heleboel foto’s. Op pad dus! Hier sta ik voor het Hüttenpalast, een supertof hotel waar je in een caravan of hangmat kunt slapen. Supercosy!
Niet veel later hebben we honger. En doen we wat ik eigenlijk nooit écht wilde doen: we gaan in de – opvallend korte – rij staan bij Mustafa’s Gemüse Kebap. Een beruchte kebapzaak, waar je vaak héél lang in de rij staat.
De buzz gaat dat dit de beste kebap van Berlijn is. Maar volgens mij werken de jongens in de Imbiss gewoon heel langzaam, waardoor er een lange rij ontstaat. Ach, de moeite waard om eens te proberen, nietwaar?
Hoe eet je op een charmante manier een kebap? Nou, niet. En waarom zou je ook?
Het oordeel? Oké, toegegeven: dit is écht een hele lekkere kebap. De combinatie met gegrilde groenten, net dat beetje feta en overheerlijk vlees, maakt het een geweldige combinatie. Het smaakte echt uitstekend! Maar of dat komt door het overheerlijke gerecht, of omdat ik er ruim een halfuur voor in de rij heb gestaan, laat ik even in het midden!
Mustafa’s Gemüse Kebap
Mehringdamm 32, Kreuzberg.
Tien punten voor wie weet bij welk beroemd gebouw deze ingang hoort.
Een van mijn favoriete straatplakkers is El Bocho. Naast zijn serie Lucy, heeft hij ook een hele rits werken met grote plakposters van allerlei meisjes, die een bepaalde gedachte overpeinzen. Deze plakker hangt in de Kollwitzstrasse in Prenzlauer Berg.
The call of duty! Ook al ben ik geen Duits staatsburger, zo heel af en toe stemmen mag ik wel. Niet voor de landelijke verkiezingen helaas, maar wel voor de lokale verkiezingen. Dus bezoek ik het stembureau en breng ik mijn stem uit voor de burgermeester en de deelgemeenteraad van Pankow, de wijk waar ik woon. Het voelt fijn om zo een heel klein beetje bij te dragen aan het behoud van het prettige leefklimaat in Berlijn.
Het stembureau zit overigens in de allermooiste school die ik ooit heb gezien. Wat een bofkont dat ik hier zomaar binnen mag lopen!
#asundaycarpic
Stemmen doen de Duitsers op zondag, daarna bezoeken ze hun familie of gaan ze koffie drinken. Wij wandelen naar een koffietentje dat we in 2.5 jaar nog altijd niet hadden uitgeprobeerd. Het is klein maar fijn en eindelijk eens open op zondag! Hier komen we nog wel een keertje terug.
Wo der Bär den Honig Holt
Florastrasse 37, Pankow.
Daarna maken we een overheerlijke herfstwandeling door Schlosspark Schönhausen. Het zonnetje schijnt en de kastanjes vallen en masse uit de bomen. Wat een heerlijke zondag!
Daarna duik ik de keuken in en maak ik een soort pizza met geitenkaas, portuitjes en vijgen. Ik moet ooit nog eens een lactosevrije gorgonzola vinden maar wat is dit nú al lekker! Note to self: kook meer met vijgen!
Ondertussen op een grote poster van een bekende fastfoodketen…
“Leichen Teile!”
“Nein, das ist Käse”
“Habt Ihr keine andere Sorgen?”
Oh Berlijn en haar Berlijners… <3
Zomaar op een doordeweekse avond, bezoeken we Anders Trentemøller in de Postbahnhof. Ik heb zijn muziek leren kennen rond 2007, de tijd dat ik Berlijn voor het eerst écht bezocht. Het album ‘The Last Resort‘ is daarom voor mij voorgoed met Berlijn verbonden. Het was dan ook een feest om Trentemøller en band in Berlijn te mogen zien. Een briljante, overweldigende show. Het nieuwe album Fixion is overigens ook écht geweldig. Heel anders, maar echt gaaf. In Februari keert Trentemøller weer terug naar Berlijn en staat hij in Astra Kulturhaus! Als je houdt van minimal/electro en een beetje experimentele muziek, mag je dit absoluut niet missen!
Tram tram tram… Wat een prachtig herfstlicht <3
Kunnen jullie de schattigheid nog aan? Sorry voor alle kittenspam, maar hey, jullie zullen het er mee moeten doen.
Wat liggen daar? Nou? Jaaaa! Dat zag jij goed! Bitterballen van de Vegetarische Slager. We zijn superblij dat de winkel eindelijk geopend is en dat we de beste vleesvervangers die ooit zijn gemaakt, éindelijk kunnen proeven. We gaan voor twee doosjes Gehackt en een doosje bitterballen. Mmmm!
De Vegaslager heet in Berlijn ‘Der Vegetarische Metzger’ en heeft de winkel geopend in de Bergmannstrasse in Kreuzberg. Een superleuke straat waar ik graag kom, dus dit is mooi meegenomen! Overigens hebben ze in hun winkel ook een kleine Imbiss geopend en kun je hier allerlei lekkers eten. Van een currywurst tot shoarma en natuurlijk állemaal met het eigen vegetarische vleesch. Wij zijn fan!
Der Vegetarische Metzger
Bergmannstrasse 1, Kreuzberg
Plots sta ik ’s avonds laat met een hele zwik andere instagrammers in de prachtige Gemäldegalerie. Ik ben uitgenodigd voor een leuke ‘Night in the Museum’ en mag samen met andere fotogekken een avond foto’s maken van de schilderijen van de beroemde Spaanse kunstenaar Velasquez. Nu is de Gemäldegalerie sowieso een van mijn favoriete musea in Berlijn, dus dat wilde ik niet missen. Maar wat een prachtige kunst heeft Velasquez gemaakt!
Van prachtige gedetailleerde beelden…
… Tot levensechte schilderijen met fantastische details.
Ik hartje de Gemäldegalerie. Wist je dat hier ook een heleboel beroemde Hollandse meesters hangen? Van Rembrandt tot Frans Hals, tot Van Coninxloo tot Berend Avercamp. Een feestje om hier rond te wandelen.
Gemäldegalerie – Kunstbibliothek bij Potsdamer Platz
Stauffenbergstrasse 40, Kreuzberg.
Joehoe! Het is weer Marathon! Zelf loop ik niet mee, ik ben veel te druk om überhaupt vol te houden om te blijven hardlopen. Maar aanmoedigen doe ik wel, zeker omdat ik weet dat er zoveel lezers meedoen. Het werd een geweldige dag!
Een foto-impressie van de Berlijnse Marathon van 2016 kun je hier vinden.
De laatste dagen van mijn baan in Mitte komen in zicht. Binnenkort verhuis ik naar een ander bedrijf en reis ik dagelijks naar de City West. Tijd om dus precies de dingen te gaan doen die ik in de 1.5 jaar op de Oranienburger Strasse altijd al wilde doen. Één daarvan is een currywurst eten bij Curry 61.
En die is best lekker. De saus is superorigineel, bijna zoetig. Dat heb ik nog niet eerder gehad! De worst smaakt heerlijk, precies zoals ‘ie hoort. De frieten zijn helaas extreem zout, dus die gaan voor een groot deel de prullenbak in. Al met al? Een dikke 7.
Curry 61
Oranienburger Strasse 6, Mitte.
Dag mooie Monbijou Ufer… Het was me een genoegen om hier vaak te wandelen of te lunchen!
Het mooie van op vakantie gaan, is dat je altijd weer thuis komt. Ik ben altijd zó onwijs blij dat mijn thuis Berlijn is. Ik schreef nog niet zo lang geleden dat ik soms een beetje gewend raak aan het leven hier. Als in: dat het wonen in Berlijn minder speciaal is geworden. Eigenlijk is dat natuurlijk totale Quatsch. Ik vind het leven in Berlijn nog elke dag heerlijk en besef me af en toe – op heel doodgewone momentjes – dat dat bést heel speciaal is. Zoals toen ik hier op de U-bahn stond te wachten op Schlesisches Tor. Hoe doodgemoederd zo’n stad ook kan zijn. Zulke momentjes geven letterlijk vlinders in de maag. De foto hierboven is genomen op precies zo’n moment.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende Berlijn in Plaatjes!
x Emma.
Ha Emma (Kees),
heb weer genoten van je blog en o.a reisverslag Mallorca. De foto (gele Renault) deed mij terugdenken aan mijn 1e autootje. Ja dus, 4e hands gele Renault ! Enne …. waar vind ik in Berlijn die 28 graden ? Zullen het gezien de weerradar met iets minder moeten doen (brrrr…). Stappen maandag (24/10) op de trein voor een weekje Berlijn. Jouw W3-tje: “wat te doen in …, gaat zeker mee. Houden van die juist niet touristische plekjes “om de hoek”. ( Tapasje bij Raval ? ) Succes met je nieuwe baan. Hoop dat je nog een beetje tijd blijft vinden voor je leuke blog. Hollandse groetjes en Tschüss.
Hi Emma,
Dank je wel voor je mooie blog. Ik heb er uitgebreid gebruik gemaakt toen ik drie weken geleden voor het eerst in Berlijn was. Wat heb ik er spijt van dat ik al die jaren heb gedacht “Berlijn is zo dichtbij, dat komt nog wel.” Ik ben onmiddellijk verliefd geworden op de stad en haar bewoners en ga snel een volgend bezoek plannen.
Oh, en voor de tien punten: Berghain toch? Ook daar was ik meteen verliefd op, wát een tent! De grimmige sfeer buiten was snel vergeten toen mijn man en ik eenmaal binnen waren.
Vriendelijke groet,
Thomas