Berlijn in Plaatjes #12

Het eerste jaar ‘Berlijn in Plaatjes’ zit er op! Wauw, voor de trouwe lezers: jullie hebben nu alle maanden en seizoenen gezien via mijn foto’s. Supergaaf! Voor we aan een nieuwe reeks beginnen, en dus vanaf 12 gewoon doortellen, kijken we eerst nog even terug op December. Het was een leuke maar ook érg drukke maand. Voor m’n gevoel heb ik dan ook nauwelijks foto’s gemaakt tot aan Kerst en was elk weekend vol gepland. Bereid je voor op een heleboel wissewasjes, veel lekker eten, leuke restauranttips en een paar kerstige plaatjes. Veel plezier met het lezen van de laatste editie Berlijn in Plaatjes van 2015!

Een fles olijfolie, een rood-wit geblokt tafelkleed en een kaarsje. Onze maand December begint al goed met de Berlin Eatalian Foodweek, een initiatief van een aantal Italiaanse restaurantondernemers uit Berlijn. Bij een select aantal restaurants werd een speciaal Foodweek-menu aangeboden, zodat je voor een relatief klein bedrag lekker uit eten kon. Samen met wat vrienden bezochten we Pastarium in Kreuzberg en hebben we heerlijk gegeten!

Als voorgerecht een heerlijke rundercarpaccio met parmezaan, champignons en rucola.

En het hoofdgerecht was een papardelle met lamsragout. Erg lekker en vol van smaak. Het toetje was een stuk ’torte della nonna’, maar dat was zo lekker, dat het bij ons allemaal al in de buik zat voor we er een foto van konden maken.

Zo’n foodweek is een leuke manier om kennis te maken met een nieuw restaurant of een nieuwe keuken. Ik kende Pastarium nog helemaal niet en was aangenaam verrast. Weer zo’n enorm leuk tentje in Berlijn! De rest van de normale menukaart zag er ook erg lekker uit, dus hier kom ik zeker nog eens terug!

Pastarium
Willibald-Alexis-Straße 27, Kreuzberg.

Nadat vorige maand al de kerstmarkten in Berlijn losgebarsten waren, kon ik het ook niet laten om in December nog een paar te bezoeken. Zo ook even een kort rondje over Alexanderplatz, toch altijd een leukere markt dan iedereen denkt.

Die maffe lichte lucht en het grijze licht… Typisch Berlijn in december.

Zo! De kerst staat voor de deur, dus tijd voor een kerstboom! Na Sint Nikolaus (ook voor de Duitsers belangrijk, hoewel niet zo’n groot feest als in Nederland) openen de eerste kerstbomenverkopers hun verkoopstands. Ineens staan overal en nergens kerstbomen te koop en natuurlijk roepen ze allemaal dat het een echte Nordmann is. Gelukkig is er bij ons in Pankow een leuke hippie, die onbespoten Nordmannbomen van het Duitse eiland Rügen haalt. En hij staat ook nog eens tegenover ons huis! Een win-win situatie dus, en na een paar minuten had ik al een prachtige kerstboom gespot die het zou gaan worden voor dit jaar.

Zo, twee meter! Maar voor mij eigenlijk nog steeds te klein én we hebben katten die zo’n ding ook machtig vinden, dus snel op een tafeltje gezet. En net als ik de lichtjes erin aan het knopen ben, blijkt dat de streng met lampjes kapot is. Wat volgt is een ietwat vervelende zoektocht naar mooie kerstlichtjes met een warme kleur. Zie dat nog maar eens te vinden anno nu in de led-Era… Al die led-lampen hebben van dat koude licht, zo vreselijk!

Een hele dag later is het toch gelukt: nieuwe lampjes zitten erin. Kan ik weer een paar jaar vooruit.

Tadaaa! Voor mij is kerst altijd erg bijzonder en ik kan al vanaf oktober uitkijken naar de kerstboom. Elk jaar gaan er antieke kerstballen in én de kerstballen die ik vanaf mijn eerste verjaardag elk jaar voor kerst uit mocht zoeken. Zo heeft vrijwel elke kerstbal een bijzondere of specifieke herinnering. Niks geen vast kleurpatroon of een bepaalde stijl, maar een grote boom vol nostalgie, waar ik uren naar kan kijken en ruim een maand van geniet.

Meer nostalgie! Herkennen jullie dit kleine meisje? Op deze foto was ik ongeveer 1 jaar. Inmiddels is het 11 december en ben ik jarig. Altijd leuk om dan even door oude foto’s van vroeger te bladeren. Mijn ouders zijn naar Berlijn gekomen om mijn verjaardag te vieren en na koffie, heel veel mooie verjaardagscadeaus en taart, besluiten we op pad te gaan. Na een traditioneel rondje Ku’damm (mooie kerstlichtjes!) en KaDeWe (de kerstafdeling is daar een must!) besluiten we in de S-bahn te stappen naar Spandau. Al jaren wilde ik eens naar de beroemde Spandauer Weihnachtsmarkt en eindelijk komt het er van!

In zo’n typische Weihnachtsstübe gaan we lekker warm bij een haardvuur zitten, mét een gluhwein. Prost!

De Spandauer kerstmarkt is prachtig en erg gezellig. Her en der vond ik het iets te commercieel, maar dat bleek vooral het gedeelte voor het Rathaus te zijn. Iets verderop in het centrum is het erg gezellig en staat het er vol traditionele en ambachtelijke standjes. Leuk om eens te bekijken!

Vlak voor de kerst publiceerde ik een blog, waarin ik al mijn kerstfoto’s verzamelde. Wil je meer zien van Berlijn in kerstsferen? Check dan even mijn speciale kerst-blog!

Na de kerstmarkt gaan we met de U-bahn vanaf Altstadt Spandau,terug naar het beginpunt in Rathaus Spandau.

Altijd al wilde ik deze U-bahnhalte eens bezoeken, vanwege de prachtige Jugendstilachtige versieringen. Ik ben onder de indruk. Wat heeft Berlijn toch een mooie U-bahnhaltes!

Ik ben jarig en wie jarig is, bepaalt waar we uiteten gaan. Na al een eerder succesverhaal met m’n vriendinnen, neem ik ook m’n ouders en lief mee naar Crackers, een fijn restaurant in een voormalige nachtclub aan de Friedrichstrasse. Ik hou van de simpele doch hele goede kaart, de prachtig aankleding en geweldige ambiance daar. Echt een fijn restaurant!

Goed gezelschap, wijntje erbij, happy birthday to me! Zo vier ik graag m’n verjaardag!

De hoofdgerechten bij Crackers zijn simpel en zonder poespas, maar erg goed! Ik at voor het eerst in héél lang een overheerlijke biefstuk, met broccoli. Zalig.
En hier zat ik om te watertanden. Een crumble van kweeperen, geweldig lekker. Weer zó simpel maar als alles aan een gerecht klopt en lekker is, kun je mij wegdragen. Echt genieten!
Ik heb echt een heerlijke verjaardag gehad, altijd fijn om die in Berlijn te vieren met een leuke dag in de stad. Dankjewel lieve Kees, papa en mama, het was echt een topdag!

Crackers Bar & Restaurant
Friedrichstrasse 158/ Unter den Linden, Mitte.
Van te voren even reserveren. Meer info op hun website.

The day after, is een gewone zaterdag in Berlijn als alle anderen. Dus we hoppen in de U-bahn voor een bezoek aan Tempelhof en ik zie dat de BSR (Berlijnse stadsreiniging) weer creatief met nieuwe prullenbakteksten is geweest. ‘Tempelhofflijk’. Hoe komen ze erop, haha!

Op Tempelhof was het erg rustig, want het waarde snoeihard en echt warm of zonnig was het ook niet. Toch blijft het een heel bijzonder vliegveld. Mijn ouders hadden het nog niet gezien, enkel erover gelezen en gehoord. Maar ook zij waren onder de indruk van de grootte en alle gave activiteiten die je op het veld kan doen. De hangar en het luchthavengebouw zitten achter een groot hek en zijn alleen met een tour te bezoeken (aanrader!). Maar dat bewaren we voor een volgende keer.

Meer nieuwe teksten op prullenbakken! Midden in een straat in Mitte met veel ambassades hangen tegenwoordig ook prullenbakken met engelstalige teksten. Moet ook wel, want sommige niet-Berlijners vergeten nog wel eens hun steentje bij te dragen aan het schoonhouden van de stad.

Wij genieten van het tweede feestmaal van het weekend bij Thais/Indonesisch restaurant GoodTime aan de Hausvogteiplatz. Een geweldige Thaise keuken, met een paar Indonesische gerechten op de kaart (zoals Gadogado, nasi goreng, sateh en soto ajam). Dat Duitsers over het algemeen niet van pittig eten houden, zal ze hier een worst zijn. Mijn doodgewone groene curry was behoorlijk hot!

Al vaak getipt, maar ik doe het gewoon nog een keertje:
GoodTime
Hausvogteiplatz 11, Mitte

We wandelen nog langs wat kerstmarkten en genieten van de gezellige buzz zo vlak voor de kerstdagen. Voor het Rote Rathaus is een grote ronde ijsbaan om de fontein heen gebouwd, midden op de kerstmarkt. Ondanks het feit dat ook deze markt als commercieel bekend staat, vind ik het er toch gezellig uit zien. Leuke sfeer!

De drukte in de stad valt behoorlijk op, het lijkt wel alsof iedereen voor de kerstgezelligheid naar Berlijn gekomen is. En ach, waarom ook niet? Het is maar een paar weken per jaar en de dagen zijn zo donker, dus extra genieten!

Maandag. En wat is dat? Ik zie het einde van mijn straat niet! Mist komt niet zo vaak voor in Berlijn, en het levert bijzondere plaatjes op. Helaas had ik geen tijd om foto’s te maken, maar Marjolein gelukkig wel. Bekijk haar mooie fotoserie maar eens!

How long is now… upside down? Het voormalige kunsthaus Tacheles staat er nog altijd. Niemand weet wat er met dit iconische pand in de Oranienburgerstrasse gaat gebeuren, dus tot die tijd is het een canvas voor de straatartiesten in de stad.

Puddlegram!

Je loopt een onopvallend hof in de Chausseestrasse in en ziet ineens dit. Zodeknetters, wat een grote mural! Pandeigenaren geven vaak straatartiesten de opdracht om zo’n muur vast te vullen, in de hoop dat kladderaars het dan met rust laten.

Een dagelijks Berlijn-clicheplaatje, maar het blijft mooi.

Ook mooi is het prachtige Postbahnhof, waar meer en meer stellages af worden gehaald. Na jaren van renovatie, komt dit mooie gebouw weer tevoorschijn. Ik verheug me nu al op het moment dat alle stellingen weg zijn!

Meer Gluhwein! Met Marjolein ga ik een avondje fotograferen op kerstmarkten, bijkletsen en wijntjes drinken. Het is ietwat koud en de kerstmarkten zijn razend druk, maar gezellig is het wel!

Happy bunnies na twee gluhweintjes op de mooie kerstmarkt op Gendarmenmarkt
(foto: Marjolein van der Kolk)

Omdat ik qua fotografie nog steeds graag nieuwe technieken wil leren, oefen ik wat met mijn lenzen om het ‘bokeh’ effect voor elkaar te krijgen. Het lukt niet helemaal, bovenstaande foto is gewoon onscherp. Maar sfeervol is het wel!

We maken ook nog een stop bij de prachtige kerstboom voor de Brandenburger Tor. Wat een mooie plaatje is dat toch.
Dankjewel voor de mooie foto Marjolein! (foto: Marjolein van der Kolk)

Het ziet er dan wel redelijk koud uit, maar het is bijna eind december en nog steeds een graad of 15ºC. Moeilijk om dan in de kerststemming te komen! Gelukkig zijn de zonsondergangen wel mooi! Dit is op de Breite Strasse, in het ‘centrumpje’ van Pankow.

Oooh! Ooooh! Herken je ze? De overheerlijke gyoza’s van Cocolo Ramen Bar! Hmmmm, deze Japanse dumplings zijn zo goddelijk!

Cocolo Ramen Bar is een van mijn favoriete eettentjes in Berlijn en hun ramen (Japanse noodles in een hartige soep) zijn werkelijk ongeëvenaard. Ik kies voor mijn all time favoriet, de negi shoyu, een ietwat pittige soep met kip en groenten. Heerlijk om helemaal warm van te worden na een lange wandeling. Als je nog niet bij Cocolo bent geweest, snel op je lijstje zetten voor de volgende keer, want dit is echt een aanrader!

Cocolo Ramen Bar – Xberg
Paul Linke Ufer 39, Kreuzberg

Zondag-excursiedag! We gooien de fiets in de S-bahn en rijden helemaal met de S1 naar het eindstation in Wannsee, voor een tripje naar de Glienicker Brücke. Het had ook volledig met het OV gekund, maar ik dacht: laten we sportief doen en lekker een stuk fietsen. Aangekomen in Wannsee zit deze meneer prachtig harp te spelen. (Elise, wat is dit voor een harp?)

We zijn nog geen 2 kilometer onderweg als ik per ongeluk door een heleboel glas rijdt. Het fietspad in Wannsee ligt er bezaaid mee en na twee eerdere pogingen, rijd ik me bij de derde poging het glas te ontwijken, toch lek. Ik vis een mini-flintertje glas uit m’n band, dat precies de binnenband perforeerde. En natuurlijk heb ik – onvoorbereid als ik ben – geen bandenplaksetje bij me. Ba-len! We stallen de fietsen ergens op een veilige plek en pakken alsnog de bus naar de Glienicker Brücke. Ik was niet bepaald vrolijk kan ik je melden…

Gelukkig is de Glienicker Brücke meer dan de moeite waard. Midden over deze brug lag vroeger de grens tussen West-Berlijn en de DDR en hier kwam de Koude Oorlog tot een beroemd hoogtepunt. In de jaren ’60 en nog twee keer daarna, werden hier spionnen en andere gevangenen van weerszijden uitgewisseld. Zo kwam de Glienicker Brücke in de bekendheid als de Bridge of Spies. Wat een bijzonder monument uit de geschiedenis!
● Meer lezen over deze bijzondere brug en het verhaal erachter? Check dan mijn blog over de Glienicker Brücke!

Dag zon! Goed je nog even te zien voor je weer achter de horizon zakt.

Nee, ik ben geen fan van Coca Cola. Niet van het drankje en ook niet van het bedrijf. Maar potjandorie, die kerstman en hun prachtige kerstadvertenties… Die zijn elk jaar weer zó mooi! En je merkt dat Berlijn nog steeds speciaal is voor Coca Cola, een van de eerste bedrijven uit het Westen die reclame ophingen in Oost-Berlijn na de val van de muur. Hoe kan het ook anders.

Sta je wel eens wat langer voor het stoplicht in Berlijn? Ongetwijfeld heb je dan wel eens aandachtig naar de beplakte en bestickerte lantaarnpalen gekeken. Er valt altijd zoveel op te zien! Aanbiedingen van Kita’s en dansscholen, oproepjes voor een woning en natuurlijk onvervalste reclame. Als die reclame ook nog eens op z’n Berlijns is, kan ik er altijd wel om lachen.

Emma, wat doe je nou op een woensdag, vlak voor kerstavond, bij een ijswinkel? Nou lieve lezers, de beste ijssalon van Berlijn, Hokey Pokey, geeft vandaag het resterende ijs gratis weg. Jottem! Dat betekent dus een kleine detour om een gratis ijsbolletje te halen. En bovendien is het nog steeds 14ºC, dus bijna zomer. December Meschmember toch?

Witte chocolade ijs. NOM! Overigens waren de gezichten van de mensen op straat wel echt hilarisch. ‘Eet die nou een ijsje? Nu!?’ En ik moet toegeven, het is een klein beetje raar. Maar wat geeft dat nou? Lekker toch?

Hoera! Vrolijk kerstfeest en een hele goede morgen op eerste kerstdag. Voor het eerst vier ik kerstmis niet met mijn familieleden, maar ben ik samen met Kees thuis in Berlijn. Da’s een hele gekke gewaarwording, maar stiekem wel fijn, want we ontbijten gewoon in pyjama. Wel met een traditioneel kerstontbijt, want dat kunnen we natuurlijk niet overslaan.

Ik slinger deze kerstfoto het net op en wens iedereen een heel vrolijk kerstfeest. Heb je ’t gemist? Dan ook achteraf nog even dus!

Eerste kerstdag en ik voer werkelijk niets uit. Oké, niets is misschien wat overdreven, maar ik loop de hele dag in een huisbroek rond, knuffel met de katten (hallo kattenhaar overal!) en ben ontzéttend lui. Het voelt bijna als ketterij, want normaliter bestaat onze eerste Kerstdag uit familiebezoek en heel veel heen en weer rijden door Nederland. Wat is dit ineens anders zeg! (Maar wel fijn.)

Ik zet alvast het hoofdgerecht voor Tweede Kerstdag aan, Italiaans stoofvlees. Dit is onderdeel van het hoofdgerecht van het eerste kerstdiner dat ik ooit in m’n leven ga koken. Dat vereist natuurlijk een strakke planning, dus alles wat ik kan voorbereiden, bereid ik nu al vast voor. Spannend!

Hé, dat ziet er anders uit! Tegen het eind van de middag is het me toch gelukt om normale kleren aan te trekken en iets leuks met mijn hoofd te doen. We gaan namelijk uit eten bij een bijzonder restaurant in Berlijn, waar we graag wilden eten nadat we hun instagram-account hadden bekeken…

We gaan namelijk eten bij Glass, het restaurant van de Israëlische chef Gal Ben-Moshe. Sinds een jaar is dit restaurant geopend, waar je waanzinnig lekker kunt eten. De chef is creatief, origineel en een wereldreiziger. Hij kiest alleen voor biologisch en ‘eerlijk’ vlees en vis, richt zich op milieuvriendelijk koken en ondernemen, en heeft in het verleden ook een vegan menu gehad in zijn keuken. Een chef met een visie, die ons in ruim drie uur met de heerlijkste gerechten weet te verwennen. Speciaal voor mij is mijn menu aangepast en worden de gerechten met melk, perfect vervangen door een andere originele creatie van zijn hand. Na een korte (lyrisch) comment van ons op zijn instagramaccount, komt hij zich zelfs even aan de tafel voorstellen, en vertelt aan mij dat hij zelf ook lactose-intolerant is. Hoe supercool!

We eten de heerlijkste dingen. Bijzondere amuses, een voorgerecht dat ‘wald im glas’ heet, een glaasje met wildpaddenstoelen, kruiden en rook gevuld, wat een bijzondere smaaksensatie geeft. Daarna volgen de lekkerste rundertartaar (met zwarte knoflook) die ik ooit gegeten heb, een stuk koudgegaarde koningsmakreel met avocado, een tussengerecht van mierikswortelijs met gecaramelliseerde uitjes, waarna het tweede hoofdgerecht volgt: duif met paarse andijvie, witlof, pompoencreme en een wildjus. En als kers op de taart genieten we van een heerlijk toetje van bospaddenstoelencreme met appel en groene appelijs. In één woord: briljant. Wij staan er niet van te kijken als de chef na de Michelinvermelding volgend jaar zijn eerste ster voor zijn werk binnenhaalt, want naar ons idee hebben we zeker op dat niveau gegeten. Chapeau!

Glass
Uhlandstrasse 195, Charlottenburg

Goedemorgen! Tweede kerstdag, de bonusdag van de feestdagen. Wij zetten onszelf op de foto voor de familie, zodat ze ons toch niet helemaal hoeven te missen.

Het loopt alleen een beetje uit de hand…

Goed, dat hebben we weer gehad, dus tijd voor een lange wandeling na al het eten van de afgelopen weken. We besluiten om wat kerstkaartjes rond te brengen bij vrienden en maken dus zo een rondje Berlijn. We starten bij de Rosa Luxemburgplatz in Mitte.

Het is dood- en doodstil op straat. En er is zelfs parkeerplek. Berlijn is uitgestorven met kerst.

Foto door Kees.

In een verkiezing is dit gebouw officieel verkozen tot het lelijkste gebouw van Berlijn. Tja, het is zwart, vierkant en modern maar ik vrees dat ik lelijker gebouw kan aanwijzen…

Een van m’n favoriete Berlin-cliche-uitzichten: Midden op de Rosa Luxemburg strasse staan en bijna drie straten mee op de foto krijgen. Bijna.

Beauty lies in the hands of the beerholder!

Mooi zonnetje zeg! En wat is het weer warm, 14ºC nog steeds. Dit is wel de meest extreme kerst qua temperaturen ooit denk ik.

Heel veel Fernsehturm. Vind ik leuk, krijg er geen genoeg van. Overal waar je maar kijkt zie je dat maffe ding weer opduiken.

Onderweg naar Alexanderplatz komen we dit beeld tegen. De ‘Bauarbeiter’ (bouwvakker), een vier meter hoog bronzen beeld van Gerhard Thieme, dat in 1968 werd geplaatst als eerbetoon aan de arbeiders uit de DDR. Er stonden een heleboel Russen bij dit beeld, die met het standbeeld op de foto wilden. Typisch.

De typische DDR-symboliek: eenvoud, vooruitgang en emotie, samengevat in één beeld. Ik vind het zo bijzonder!

Inmiddels zijn we aangekomen in Friedrichshain en hebben we ook hier ons kaartje goed af kunnen leveren. We gaan snel door, want we willen nog voor het donker naar Neukölln.

De ondergaande zon reflecteert al op het nieuwe Ostbahnhof!

Levert dan wel weer een prachtig licht op.

Het afleveren van het kaartje is gelukt, hoera! We fotograferen nog net de ondergaande zon op een begraafplaats aan de Hermannstrasse, voor we weer in de U-bahn hoppen.

Kees heeft er gelukkig ook nog steeds plezier in.

Bij Leinstrasse staan we even te wachten. Wat een mooi U-bahnstation eigenlijk! Het is recent opgeknapt en naar wat ik gehoord heb, was dat heel hard nodig.

Het station ligt dichtbij Tempelhof en onder de aanvliegroute voor het voormalige vliegveld. Deze mooie foto – op tegels geprint –  herinnert daar aan.

Snel nog even overstappen op Hermannstrasse om ook in Schöneberg ons laatste kaartje door de brievenbus te doen. Daarna is het helaas te donker voor meer foto’s maar wat was het een heerlijke dag! We spoeden ons naar huis, want ik mag nog een hele avond koken voor ons eigen kerstdiner…

En dat lukt grandioos! Ik had nog nooit een sjiek kerstdiner gekookt maar ik ben heel tevreden! We beginnen met een garnalencocktail, voorzien van een glas prosecco met bevroren frambozen en daarna het voorgerecht: gegrilde groene asperges met parmaham in balsamico. Het hoofdgerecht is simpel maar overheerlijk: italiaans stoofvlees met porchini, voorzien van een fluffy aardappelpuree, rode kool en een overheerlijke cranberrysaus. Daarbij trekken we een fles rode wijn open, die we tijdens onze vakantie in Italië hebben gekocht. Zo lekker! Ik duik daarna nog even snel de keuken in voor het toetje: een perencrumble met gember en kardemom, met daarbij een bolletje vanille-ijs. Heer-lijk! Natuurlijk geen ‘fine dining’ zoals bij Glass, maar nog steeds erg lekker!

Wat hebben jullie gegeten met kerst?

De dag na Tweede Kerstdag, hangt het copieuze diner ons nog steeds wat in de benen. We besluiten om een rondje te gaan hardlopen om daar vanaf te komen en komen langs de sakurabomen aan Bornholmer Strasse. In de Nederlandse media was al schertsend geschreven: er is een witte Kerst in Berlijn! Tja, de bloesem staat in bloei. Het is bizar en surreal en ik weet niet zo goed wat ik er van moet denken. Ik hou er niet zo van dat de natuur helemaal in de war is.

Maargoed, daar kunnen deze onschuldige bloempjes ook niet zoveel aan doen. Het is warm, dan wil je bloeien toch?

De laatste maandag van 2015 begint met een briljante zonsopgang. Hoe mooi!

Té mooi. Toch?

Uiteraard deed ik – net als bijna iedereen – mee aan de ‘best 9 of 2015′ actie. Je kon daarmee de negen foto’s met de meeste likes in één overzicht maken en op je eigen instagram posten. Een leuke manier om nog eens terug te kijken op het afgelopen jaar! Erg gaaf om te zien welke foto’s zo geliefd zijn! De populairste foto is de zwart-wit foto in het midden, van de Berlijnse socialité Britt Kanja.
➤ Wil je me volgen op Instagram? Leuk! Voeg me gerust toe: @doeninberlijn

Putzdamer Platz… grinnik. Wat zou volgens jullie een leuke tekst op een BSR-prullenbak kunnen zijn? Bijvoorbeeld voor Alexanderplatz? Of voor een yuppiestraat in Prenzlauer Berg?

Ok, hier komt even een treinen-nerd-momentje. Dit zijn de nieuwe U-bahn treinen van Berlijn! Ik had ze nog niet eerder gezien, want ze rijden echt pas sinds kort. De nieuwe treinen zijn hypermodern, sneller en bieden meer ruimte aan passagiers.

Ook handig, die informatieborden die direct al aangeven bij welk station je bent. Wat een luxe!

Tja, stiekem vind ik metro’s best interessant. Door de jaren heen zijn er zoveel nieuwe treinen bijgekomen en ze worden telkens futuristischer. Bovendien zijn ze in het straatbeeld van Berlijn erg bepalend, dus gaaf om te zien hoe de stad verandert!

Goedemorgen op deze eennalaatste dag van het jaar! Morgen?? Ja, morgen! Het is kwart voor zeven in de ochtend en ik wandel met Kees naar de CineStar Imax op Potsdamer platz. Geloof het of niet, om kwart over 7 begint Star Wars – The Force Awakens in Imax 3D en wij hebben kaartjes! Jippie!

Oke, ik geef toe, het is echt achterlijk vroeg. Maar het was het enige moment op de dag dat we nog kaartjes konden krijgen, anders moesten we nog weken wachten. Berlijn heeft maar één Imax waar Star Wars in 3D vertoond wordt en bovendien in originele versie. Op een stad van 3.5 miljoen mensen is dat nogal weinig, dus kun je je vast iets bij de drukte voorstellen.

Kwart over 7 in de ochtend of niet, als je een film in de bios gaat kijken, hoort er popcorn bij.

Spannend! Met onze charming brillen zijn we er helemaal klaar voor.

En wat vonden we ervan? Tja. In één woord: geweldig. Het was een nieuw verfrissend verhaal en een trip down memory lane in één. Imax 3D was perfect om zo’n film te bekijken, echt overweldigend. Ik geef verder geen spoilers weg natuurlijk, maar mocht je hem nog niet hebben gezien: ga dat doen!

Het is half tien ’s ochtends en wij komen net uit de bioscoop zetten. Dat is maf! Wel mooi want de dag begint pas!

We rennen even snel door Mall of Berlin…

En omdat het sale is bij mijn favoriete winkel Lush (Alles 50% korting, omg!) sla ik gigantisch in op badbruisballen en andere lekkere badspulletjes. Wat ruikt dat toch heerlijk! Daar ga ik de komende weken enorm van genieten!

Dan is het zover: de laatste dag van het jaar is aangebroken. Ik leef me uit op onze schoolbordmuur in de keuken en doe een poging tot handlettering, na inspiratie van Pinterest. Vaker oefenen denk ik en misschien eens een cursus volgen. Vind het toch wel heel erg leuk!

Tijd voor een drankje, terwijl we met vrienden aftellen tot middennacht.

Die leuke vrienden hebben zelfs de heerlijkste zelfgebakken oliebollen meegebracht. Hmmmm!

Dan is het 12 uur geweest en is 2016 begonnen. Gelukkig nieuwjaar! Ook bij ons in Pankow barst het vuurwerk los en genieten we van het uitgebreide vuurwerk dat een paar buurtbewoners verderop afsteken.

Natuurlijk is de brandweer ook vol im einsatz met oud en nieuw. Nog de hele nacht rijden brandweerwagens en ambulances voor ons huis langs.

Ik wens jullie allemaal een gelukkig 2016, met veel geluk, goede gezondheid en natuurlijk veel bezoekjes aan Berlijn!

Zo, heb je het gehaald tot hier? Top! December was een maffe maand, zo enorm vol en druk! Januari is stiekem dan wel een klein beetje een verademing, door de rust en saaiheid. Toch kijk ik terug op een geweldig gaaf en leuk 2015, waarin ik – mede door mijn blog – heel veel leuke mensen heb leren kennen en veel mooie dingen in en om Berlijn heb gezien. Ik hoop dat 2016 minstens zo bijzonder en leuk gaat worden!

Wil je nog eens terugkijken op 2015? Ga dan eens zitten voor het jaaroverzicht dat ik maakte. Daarin passeren een heleboel blogs maar ook leuke herinneringen van het afgelopen jaar nog eens de revue.
⇢ Het Grote WattedoeninBerlijn Jaaroverzicht van 2015

Bedankt voor het lezen van de twaalfde editie van Berlijn in Plaatjes, hopelijk tot de volgende in 2016!
Liefs,
Emma