Midden in Kreuzberg kun je – volgens velen – de beste tapas van Berlijn eten. Bij Bar Raval wordt je een avond lang verwend met overheerlijk eten, zalige wijnen en een gezellige sfeer, die het midden houdt tussen het beste van Barcelona en Berlijn. Het restauarant werd geopend door acteur Daniel Brühl, die zijn Spaanse roots niet goed genoeg kon voeden met fatsoenlijke tapas, als hij weer eens thuis was in Berlijn. Hem bij Bar Raval tegen het lijf lopen zul je niet snel doen, maar daar moet je eigenlijk ook niet voor gaan. De tapas en andere fijne gerechten op de kaart zijn des te betere redenen voor een bezoek aan dit fijne restaurant aan het Görlitzer Park.
Stel je voor: je komt uit Spanje en je bent gewend om daar op elk moment van de dag tapas te kunnen eten en zo van bar tot bar te hoppen. Hoe lastig is dat ineens in Berlijn, waar goede tapasbars dun gezaaid zijn. Zo had ook acteur Daniel Brühl (bekend van de film Goodbye Lenin en Rush!) het op gegeven moment op zijn heupen. Geboren uit Duitse vader en Spaanse moeder, groeide hij voor een groot deel op in Barcelona. De Catalaanse cultuur heeft hij met de paplepel ingegoten gekregen en de zoektocht naar een authentieke tortilla bij tapastentjes in Berlijn ging hem steeds meer tegenstaan. Bij de Berlinale leerde hij chef Atilano Gonzales kennen en samen besloten ze om een eigen tapasrestaurant in Berlijn te openen. Als naam kozen ze voor ‘Bar Raval’, naar de bekende wijk Raval in Barcelona, die bekend staat als het Kreuzberg van de Catalaanse hoofdstad.
Als je openlijk verkondigt dat er in Berlijn weinig goede tapas te vinden is, dan heb je de lat behoorlijk hoog gelegd om zelf wel goede tapas te serveren. Het kan niet onderdoen voor wat je in Barcelona kunt krijgen en toch moet het ook de Duitse klanten aanspreken, die hun tapas heel anders eten dan in Spanje gebruikelijk is. Een ingewikkeld concept, dat volgens mij toch heel goed gelukt is. Bar Raval is een prettig restaurant, met vriendelijke – veelal Spaanse – bediening, die voorzichtig informeert hoe je je tapas wil eten (alles achter elkaar of alles in één keer op tafel?) en je informeert als de bereiding van het gerecht naar keuze langer duurt. De sfeer is er goed, Spaans gezellig maar in de keuken merk je dat de Duitse discipline en processen: alles is strak georganiseerd en loopt perfect op rolletjes. De meubels zijn door Brühl en Gonzales bij elkaar gesprokkeld en komen van Barcelonese vlooienmarkten en antiekzaken. Het resultaat is een kleurrijk en mooi restaurant, met mooie Catalaanse details. De tegelvloer is een droom, de leren barkrukken zijn vrolijk gekleurd en stralen tegelijkertijd stijl uit. De organisatie in de bar is echter meer Duits dan Spaans en daaraan merk je ook dat je nog in Duitsland bent.
De kaart van Bar Raval is behoorlijk uitgebreid en staat vol met seizoensgerechten. Bovendien hebben ze naast de bekende tapas ook nog een menu met hun eigen gerechten en serveren ze elke maandag grote schalen kakelverse paella. We komen eten bij Bar Raval omdat we iets te vieren hebben en besluiten daarom dat uit al die lekkere gerechten kiezen teveel gedoe is. We bestellen daarom twee assortimenten van de koude en warme tapas en als bijgerecht de vegetarische tartaar van avocado. Omdat het een mooie en warme zomeravond is, bestellen we daar een frisse rosé bij, die gelukkig door de goede smaak doet vergeten hoe duur de fles is.
Op de borden krijgen we alle grote hits uit de tapaswereld maar dan wel in de allerbeste versie. Pittige chorizo, krachtige manchego, overheerlijk malse ham en een feestelijke tonijnsalade op het koude bord. Bij de warme tapas worden we verwend met de bekende patatas bravas met een scherpe knoflooksaus, zalige verse piementos (smakelijker dan ik ze in Spanje ooit heb gehad!), Spaanse viskoekjes en natuurlijk de topper: albondigas in een goddelijke saus, die me bijna het bord doet aflikken. Het eten is een coulisse voor een geweldige avond, waarbij we heerlijk praten, fijn wijn drinken en genieten van het overheerlijke eten.
Als toetje bestellen we nog een chocolade soufflé, die precies na 20 minuten warm voor ons op tafel staat. Terwijl we het mes in de soufflé en genieten van de warme chocolade die er uitloopt, sluiten we een heerlijke avond af. We hebben bewust rustig aan gedaan en zo bijna drie uur uur zitten tafelen, wat voor Berlijnse begrippen behoorlijk lang is. Een heerlijke avond!
Merk je hier veel van de invloed van Daniel Brühl? Nee en misschien is dat maar goed ook. Hij wordt niet in namen van de gerechten genoemd en hangt ook niet op foto’s met beroemde bezoekers bij Bar Raval aan de wand. Ook staat de acteur hier niet achter de bar. Hij schijnt hier af en toe af te spreken voor een interview maar voor promi-spotting hoef je hier niet te zijn.
Toch krijg je door een bezoek aan Bar Raval een beetje een idee wat voor persoon Brühl is. De combinatie tussen Spanje en Duitsland die hem zo definieert, komt overal naar voren. Aan de muren hangen prachtige printen van Duitse en Spaanse toneelstukken, achter de bar staat een gigantische verzameling aan goede Spaanse wijnen en de vloer komt rechtstreeks uit Barcelona. Toch is niets overdreven chique of luxe maar vooral laagdrempelig en gezellig Persoonlijk vind ik dat het grootste pluspunt aan Bar Raval: dit is geen hipstertent maar een fijn eetlokaal voor liefhebbers van goed eten en lekkere wijnen. Het kost – voor Berlijnse begrippen – iets meer dan je wellicht gewend bent, met name de wijnen zijn aan de dure kant. Maar als je zulke goede kwaliteit voorgeschoteld krijgt en zó lekker kunt eten, is dat elke cent waard. Hier kom ik absoluut snel weer terug!
Bar Raval
Adres: Lübbener Straße 1, Kreuzberg
OV: U1 Schlesisches Tor
Website: barraval.de
Hallo Emma,
Wat een leuke tip,ach wat is er niet
leuk in Berlijn,recent nog 3 dagen er geweest,oa in Karlshorst,waar de duitsers
zich overgegeven hebben.
Het blijft een boeiende stad!
Mvg. Harry en Pia
Leuke tip, bedankt!
Ineke